“Mijn oma stond nog midden in het leven, was heel jong van geest, positief ingesteld en eigenlijk meer een beste vriendin dan oma. Ze zou het liefst met mij op stap zijn gegaan. Dat deed ze heel graag, op stap gaan, en heeft in februari zelfs nog carnaval gevierd. Ze was op alle feestjes van de partij en waagde dan rustig nog een dansje. Al mijn vrienden waren gek met haar, door hoe ze was en omdat je zo gezellig met haar kon kletsen, je nam haar makkelijk in vertrouwen. Je kunt wel zeggen dat ik een hele goede band had met mijn oma.

Maar ik niet alleen. Ál haar tien kleinkinderen hadden dat. Het was echt een traditie om op vrijdag bij haar te gaan lunchen. Iedereen was er dan, tenminste als het lukte om vrij te nemen van werk. Dan had ze eitjes en lekkere ham gekocht. Ze regelde alles zelf. Best knap als je bedenkt dat mijn oma al heel lang COPD had en ontzettend veel is geopereerd. Ze heeft bij het Radboudumc in Nijmegen een record van 65 operaties op haar naam staan. Als ze dan weer was hersteld zei ze: ‘Kom op, we gaan met z’n allen bij Van der Valk eten, ik trakteer!’ Ze was niet alleen positief, maar ook heel ondernemend. Zo struinde ze bijvoorbeeld met haar zussen graag rommelmarkten af. Dan kwam ze altijd met de gekste dingen thuis, met kitsch, ze had echt een ‘foute smaak’. Ik heb nu zelf een hele foute vaas van haar, als aandenken.

Oma kwam uit een groot gezin van elf kinderen en heeft nadat ze met mijn lieve opa was getrouwd samen met hem vier kinderen gekregen, twee zonen en twee dochters. Een van die dochters is mijn moeder. Ze was heel erg verdrietig toen mijn opa vijftien jaar geleden overleed en ze miste hem heel erg. Maar omdat ze niet iemand was om bij de pakken neer te zitten, ging ze door en heeft ze nog volop van het leven genoten. Ze was een echt familiemens. De kinderen en kleinkinderen, daar draaide alles om voor haar en ze genoot heel erg van alle gezellige familiemomenten. Of ze stapte zelf op haar elektrische fiets om naar de McDonald's te gaan of bij een van ons een kop koffie te drinken. Ze bleef dan het liefst net zo lang zitten om ook ’s avonds mee te eten. Zo was oma.

Totdat daar in een keer een einde aan kwam. Toen corona uitbrak, ging ze in eerste instantie nog gewoon op de fiets overal naartoe. We denken dat ze toen ook besmet is geraakt. Want ze is op een gegeven moment in quarantaine gegaan, maar toch ziek geworden. Ze zei: 'Ik denk dat ik hier dood aan ga, maar dat wil ik niet.' Binnen een paar dagen was ze overleden. Ik heb nog alles tegen haar kunnen zeggen dat ik wilde zeggen. Door met haar ogen te knipperen liet ze merken dat ze ons hoorde. En dat ze er nog helemaal niet aan toe was om te gaan. Mijn lieve oma is op 26 maart overleden.”

Persoonlijk contact
Omroep Brabant heeft met alle nabestaanden die een eerbetoon willen brengen aan hun overleden geliefde persoonlijk contact. Veel van hen laten weten dat het ze echt troost biedt. Wil je ook zo’n hommage brengen, klik dan hier om een mail te sturen naar onze redacteur Jacky Goossens. Zij neemt contact met je op en zorgt samen met jou voor een mooi eerbetoon.

Klik op de afbeelding hieronder om meer verhalen uit de gedenkhoek te lezen.