Video

Seksueel misbruik, strafregels of plezier met de meiden: herinnering aan de kostschool

8 juli 2020 om 07:00 • Aangepast 15 juli 2020 om 07:54
nl
Voor de één was de kostschool een ware hel, bij de ander roept het juist de mooiste herinneringen op. Het Brabants Historisch Informatie Centrum (BHIC) riep op om ervaringen te delen over de ruim honderd voormalige internaten in onze provincie. Het leverde ruim 2200 reacties en 800 foto’s op. We blikken terug met oud-leerlingen Conny en Ellen.
Profielfoto van Raymond Merkx
Geschreven door

“Het was echt verschrikkelijk.” De 73-jarige Conny Smulders uit Berkel-Enschot heeft geen goed woord over voor haar tijd op twee kostscholen. “Het was zo’n rottijd, dat ik er nu nog last van heb.” Op haar achtste vertrok ze naar Sint-Jozefzorg in Berkel-Enschot. Van haar tiende tot en met dertiende woonde ze bij St. Joseph in Dongen. Op beide internaten hebben nonnen haar vernederd en seksueel misbruikt.

“Ik gilde alles bij elkaar en vervolgens kreeg ik klappen.”

Zo kon ze een keer niet zo snel uit bed, nadat ze op haar stuitje was gevallen. “De nonnen trokken me uit bed en sloegen me. Ook moest ik heel de dag een bordje om mijn nek dragen met daarop de woorden ‘Ik ben een luilak’”, zegt ze, zichtbaar geëmotioneerd. Bovendien werd ze verschillende keren betast tijdens het douchen. “Ik gilde alles bij elkaar en vervolgens kreeg ik klappen.”

Zo heeft ze tal van voorbeelden. “Ik moest een keer duizend strafregels schrijven, omdat ik één keer mijn mond open deed in de slaapzaal.” Ook andere kinderen werden zwaar gestraft. Wanneer ze hun eten niet opaten, werd het er letterlijk ingestampt, totdat ze overgaven.

Conny (links) en haar zusjes in het internaat in Berkel-Enschot in 1957. (foto: BHIC)
Conny (links) en haar zusjes in het internaat in Berkel-Enschot in 1957. (foto: BHIC)

Het gaat nu goed met haar, maar nog altijd merkt ze de gevolgen van haar jeugd. "Een relatie gaat altijd mis." Ook heeft ze moeite met een bezoekje aan de huisarts. "Als ik me uit moet kleden bij een vrouw, dan krijg ik het Spaans benauwd."

"Ik denk dat veel mensen het nog altijd niet durven te vertellen.”

Conny heeft een excuusbrief gehad van het internaat en een schadevergoeding. Nog altijd vindt ze het belangrijk om haar verhaal te delen, zeker ook na de oproep van het BHIC. “Ik hoop dat mijn verhaal andere slachtoffers helpt om uit de school te klappen. Ik denk dat veel mensen het nog altijd niet durven te vertellen.”

Instituut St. Joseph in Dongen. (foto: BHIC)
Instituut St. Joseph in Dongen. (foto: BHIC)

Hoe anders is dat voor Ellen van Remmen (68) uit Veghel. “Ik heb hier echt de tijd van mijn leven gehad.” Met twinkelende oogjes, loopt ze door het voormalige meisjesinternaat Koningshof in Veldhoven. Nu is het een hotel, maar veel details van vroeger zijn nog terug te zien.

Van 1963 tot 1968 woonde ze in het internaat. “Het was een grote logeerpartij, met al die meiden onder elkaar! Ik had een heel goede band met de zusters”, herinnert ze zich. “Het was een heerlijke tijd! Soms zou ik willen dat ik nog terug kon.”

Voor het eerst sinds 1968 ging Ellen terug naar de Koningshof, bekijk in de video wat ze nog herkende:

In de jaren ’50 stuurden ouders hun kinderen massaal naar een internaat. Veel Brabantse 55-plussers hebben dan ook op een kostschool gezeten. In heel onze provincie waren ruim honderd katholieke internaten, die voor meisjes en jongens vaak strikt gescheiden waren.

Sinds vorig jaar heeft het BHIC de internaten in onze provincie online in kaart gebracht met foto’s en verhalen. Op een interactieve kaart zijn alle verhalen en foto’s terug te vinden.

App ons!

Heb je een foutje gezien of heb je een opmerking over dit artikel? Neem dan contact met ons op.