Vlakbij het opgegeven adres belt Mickeal de bestuurder van de auto. "Het is een buitenlands nummer", merkt hij op. Een Pools sprekende man neemt de telefoon aan en geeft hem vrijwel meteen aan een vrouw die in het Engels het gesprek overneemt. "Okee, we wachten op u."

Intussen heeft Mickeal al gezien dat het om een bepaald type Volkswagen gaat. "Met een beetje geluk is het een nieuwer model, dat maakt het al een stuk gemakkelijker." Die veronderstelling klopt. Hij begroet het stel dat met een jong kind uit een huis komt en Mickeal bezorgd aankijkt. Alle hoop is op hem gevestigd.

"Wat ik begrijp is dat ze twee autosleutels hebben. Eentje kunnen ze nu niet meer vinden, de andere ligt in de afgesloten auto." Hij pakt wat spullen uit de bus waarmee hij lucht tussen het portier en de auto blaast. Voorzichtig steekt hij vervolgens een stokje naar binnen en met een droge klik gaat het portier open.

De Poolse vrouw slaakt een diepe zucht. "Ik was bang dat we vandaag niet weg zouden kunnen. We hebben hier bij mijn neef gelogeerd en worden vandaag nog in Duitsland verwacht." Ze werkt er in een ziekenhuis.

Mickeal heeft de leukste baan van de wereld:

"Dit is waarom ik dit werk zo graag doe," zegt Mickeal. "Je probeert altijd om het probleem zo op te lossen dat mensen weer verder kunnen. Daar zijn ze je dankbaar voor." Hij vertelt dat hij zelfs een keer een student naar een examen heeft gereden. "Hij stond met autopech in Gilze. Die auto kon hem niet zoveel schelen, maar wel dat examen op de Technische Universiteit in Eindhoven. Dat wilde hij niet missen. 'Stap maar in, dan breng ik je wel', heb ik toen gezegd. Daar heb ik hem toen heel blij mee gemaakt."

Op verzoek van Mickeal haalt de Poolse man in Roosendaal de achtergelaten autosleutel uit het zijvak in het autoportier. Om er zeker van te zijn dat hij ook werkelijk de eigenaar is van de auto controleert Mickeal zijn paspoort en zijn lidmaatschap van de Poolse wegenwacht. "Je lijkt wel erg veel op de man op de foto", lacht hij om de spanning te breken.

Terwijl het Poolse gezin de koffers in de auto laadt komt er een nieuwe melding binnen. "In Etten-Leur staat een Alfa waarvan de stuurbekrachtiging het niet meer doet." De auto staat op het parkeerterrein van een bedrijf.

"Ik had hem net geparkeerd toen allerlei lichtjes gingen branden", zegt de Alfa-eigenaar Joost van Kempen. Hij kijkt toe hoe Mickeal de motorkap opent en aandachtig, bijna met zijn neus in het motorblok, speurt naar wat er mis is. Hij komt weer boven met een rubberen riem in zijn handen. "De multiriem is gebroken. Dat kan ik hier niet oplossen, dus die auto moet mee naar de werkplaats."

Voor Joost is dat geen probleem, hij heeft zijn Alfa de hele dag niet nodig. "Ik pak vanavond wel de bus naar huis." Over twee weken gaat hij op vakantie naar Kroatië. "Niet met deze auto nee, ik heb een vliegreis geboekt." Geinteresseerd kijkt hij hoe Mickeal de Alfa op de sleepas van de wegenwachtbus vastmaakt. Vooralsnog zijn er geen nieuwe meldingen. "Maar dat wordt vanmiddag en zeker vanavond wel anders."