Zo is er een probleem met de vloer. "Die moet er eigenlijk weer helemaal uit. Die spanning vind ik wel fijn. Als het allemaal soepel gaat, is het ook niet leuk."

Het restaurant van de topchef zou eigenlijk in maart al verhuizen van de Steenweg naar de Markt in Helmond, maar de coronacrisis gooide roet in het eten. "Het nieuwe pand kwam eigenlijk gewoon op ons pad. De verhuizing is snel, we zijn net vier jaar open. En dan een grote verhuizing op zo'n locatie is echt een dingetje."

In het oude pand aan de Steenweg in Helmond haalde De Rozario een Michelinster binnen. Maar tevreden is hij er niet mee. "Ik werk al heel lang in een hele kleine keuken. En het is frustrerend dat je geen terras hebt, of een mooie ruimte om de gasten te ontvangen."

"Ik wilde meer. Niet meer centen of meer gasten. Maar we wilden meer tentoonstellen wat we kunnen en dat kon daar niet meer."

In zijn nieuwe keuken krijgt De Rozario vier keer zoveel ruimte. Met de verhuizing speelt de Helmonder niet op safe. "Het is alleen maar spannend. Als we voor veilig gingen, dan was ik sowieso niet op de Steenweg begonnen. Hiernaartoe gaan, geeft heel veel spanning. Maar ik houd ervan om op het randje te lopen."

Toch hoopt hij met zijn nieuwe zaak meer rust te krijgen. "We willen meer stabiliteit en minder uren draaien. In sterrenzaken draai je veel uren en dat kan anders."

"Door corona zijn mijn ogen open gegaan", vervolgt hij. "We werkten van 10 tot 5 uur om onszelf rust te geven. We waren iedere dag thuis. Dat had ik normaal alleen op maandag en dinsdag. Dit is dus zoals normale mensen leven, dacht ik."

Ook bij het personeel drong dat door. "Een van de jongens stapte zelfs helemaal uit het vak. Dat was mijn sous-chef. Als we langer willen blijven bestaan in de horeca, dan moeten we wel veranderen."

Een grotere zaak en het rustiger aan doen. De Rozario denkt dat het mogelijk is. "We koken even een jaartje de dingen die we altijd koken. En dat meer verfijnen. Ik wilde steeds weer een nieuw gerecht, maar ik denk dat je ook beter wordt door te focussen op de menu's die we nu kennen."

De chefkok wil ook meer de keuken uit en zich richten op de beleving van de gasten. "Vaak zie je dat mensen zich ongemakkelijk voelen als ze binnenkomen. Voor mij is het belangrijkste dat mensen zich thuis voelen. We zijn koks. Soms lijkt het net of we Artsen zonder Grenzen zijn of rocksterren. Maar we zijn gewoon koks."