Lars (7) heeft een rolstoelbus nodig, maar met alleen oud ijzer is er nog een lange weg te gaan
Lars heeft een zware vorm van epilepsie door een genetische afwijking. Hij kan daardoor spontaan heftige aanvallen krijgen en dat levert lastige situaties op wanneer het gezin met hem in de auto zit, zo legt moeder Marijke uit. "Mijn zoon moet op zijn zij liggen als hij een aanval krijgt. Wanneer zo'n aanval onderweg in de auto gebeurt, hebben we een probleem. Ik heb hem vaak in de berm moeten parkeren en hem langs de weg plat moeten leggen. Dat is niet leuk."
"In een bus kan Lars gewoon in zijn rolstoel blijven. Na een aanval kan die rolstoel gekanteld worden waardoor hij schuin achterover vervoerd kan worden. In de auto die we nu gebruiken is dat niet het geval. Lars kan door zijn ontwikkelingsachterstand niet praten en communiceert door mijn hand vast te grijpen. Het gebeurt dat hij soms mijn hand dan van het stuur af trekt."
40.000 euro
Het Osse gezin is daarom hard aan het sparen voor een bus. En dat is prijzig: veertigduizend euro. "We zijn een crowdfundingsactie gestart, maar het voelt niet goed om hulp te vragen zonder zelf de handen uit de mouwen te steken. Daarom vragen we ook of we oud ijzer en kroonkurken mogen ophalen bij cafés en stadsgenoten."
Zo reden de Jacobs deze druilerige zaterdag met een aanhangwagen rond in Oss. ''De ene keer vangen we er dertig euro mee, de andere keer negentig. Zoals laatst, toen iemand ons oude radiatoren had meegegeven."
Met het ijzer rijdt de familie naar een handelaar, die elf cent per kilo betaalt. "Het meeste halen we binnen met kroonkurken. Je denkt dat het niets oplevert, maar een volle doos is zo zwaar dat je het niet van de grond kan tillen."
Zware klus
En het is het tillen dat voor Marijke met haar hernia dat steeds lastiger wordt. De rolstoel weegt 25 kilo en Lars is inmiddels 27 kilo. De 7-jarige jongen heeft door de epilepsie een achterstand en gaat daarvoor in Tilburg naar school. Het is voor Marijke en haar vriend een zware klus om elke dag op en neer te rijden. En dan zijn de vele ritjes naar het ziekenhuis in Nijmegen nog niet meegeteld. "In de eerste jaren woonden we praktisch in het Radboud, zo vaak waren we daar."
Het gezin is zeer dankbaar voor iedereen die de actie heeft gesteund. In de eerste week werd er al meer dan tweeduizend euro opgehaald. ''Wanneer we deze bus hebben kan Lars, en zeker ook wij, met een gerust hart de weg op'', besluit Marijke.
Meer weten? Ga dan naar de Facebookpagina of stuur een e-mail naar Marijke.