"Ik vind het lastig om mezelf zo te zien", zegt ze bij beelden van het programma 'Spoorloos', dat de zoektocht naar haar biologische familie begin dit jaar vastlegde. Ze heeft zojuist haar twee tantes voor het eerst gezien en de drie vallen elkaar huilend in de armen. Ze moet dan nog haar moeder zien, die vanwege de diagnose schizofrenie geregeld in een psychiatrische instelling woont.

Die instelling heeft meer weg van een gevangenis. Bezoek wordt geweerd en de deuren hebben grote hangsloten. Maar de moeder weet wie Nurija is, ze weet dat ze haar dochter is en ze kunnen een beetje met elkaar praten.

De omstandigheden van de drie zussen zitten tussen eenvoudig en barbaars. Het huisje waar ze wonen heeft geen stromend water, geen riolering, geen gas of stroom, geen isolatie. Het toilet is buiten, waar een huisje is gebouwd boven een gat in de grond. "Ik dacht dat ik in een openluchtmuseum terecht was gekomen", vertelt Nurija.

Daarom is de PSV-voetbalster een crowdfunding gestart. Op haar website Nurijavanschoonhoven.nl heeft ze haar verhaal opgeschreven en kan gedoneerd worden. "Ik vind het een mooie doelstelling om hun leven te verbeteren. Of ik blij ben dat ik ben geadopteerd? Ik ben heel gelukkig met mijn leven hier, met lieve ouders. Maar het heeft altijd iets heel verdrietigs."