In de documentaire zien we diaken Henk van Thiel. Voorzichtig sijpelt er iets van opluchting door, wanneer de kerk voor het eerst in ruim twee en een halve maand de deuren weer mag openen voor een kleine groep gelovigen. "Verlies, rouw en onzekerheid tekenen het leven. Maar zulk intens verdriet niet kunnen delen is zo onwerkelijk geweest", zegt Van Thiel. Kerkgangers beamen dat. De plek waar je normaal juist steun vindt, bleef gesloten voor de rouwenden.

'Juist dat kon nou niet'
Die kerk had bomvol moeten zitten na het overlijden van André van Zutven (67). Broer Wim en zus Ingrid zijn ervan overtuigd dat heel Boekel zou zijn uitgelopen voor zijn uitvaart: "Iedereen kende André." Maar net als bij zovelen in deze tijd kon André niet worden gegeven wat zijn familie hem zo had gegund. Burgemeester Bos kon het zelf ook nauwelijks bevatten. "Juist als er rouw is wil je elkaar zo graag ondersteunen, maar juist dat kon nou niet."

Bekijk hier een stukje uit de documentaire 'Het verhaal van Boekel'

Inwoners van Boekel konden de documentaire vrijdagavond zien in gemeenschapshuis Nia Domo. Een emotionele avond voor velen van hen. Ook voor Annette Koks, zij verloor haar 86-jarige moeder Gonny aan corona in april. "Deze documentaire is heel mooi en herkenbaar. Het helpt ook bij het verwerken en het een plekje geven." Ze mocht vanwege de lockdown er niet voor haar moeder zijn in de laatste fase. "Dat doet nog steeds zeer." Ze hoopt dat het verhaal van Boekel niet alleen haar helpt, maar ook anderen. "Dit is het verhaal van ons dorp, maar dit verhaal en de impact van corona staan niet op zich."

Riny Lange twijfelde of hij wel mee wilde werken aan de documentaire. Nog steeds kan hij maar moeilijk bevatten wat hem is overkomen. Hij werd ziek. In rap tempo. Zó ziek, dat hij met gierende banden naar het ziekenhuis in Boxmeer werd vervoerd. Hij weet er niks meer van. In Boxmeer heeft hij niet lang gelegen. Al snel werd hij met een traumahelikopter overgevlogen naar een ziekenhuis in Groningen. Bijna drie weken lag hij in coma. Dat hij überhaupt zijn verhaal kon doen, mag een klein wonder heten.

'Je geneest er sneller door'
"De enorme zee aan kaartjes, bloemen, fruitmanden en telefoontjes heeft mij verbijsterd. Je geneest er sneller door hoor!", lacht hij in de documentaire. Dat hij de ziekenhuisopname heeft overleefd vindt hij al wonderlijk genoeg. Maar hij is er nog lang niet. Zijn spierkracht is enorm afgenomen en hij zal nog lang hard moeten werken om er echt weer bovenop te komen. "En daar is geduld voor nodig. Veel geduld, maar dat staat niet in mijn woordenboek."

Zijn verhaal zo terugzien op groot scherm heeft veel indruk gemaakt. "De emoties kwamen toch weer naar boven. Niet alleen van mijn eigen verhaal, maar ook die van de mensen die om mij heen zaten." Wat het voor hem nog bijzonderder maakt is dat hij als oud-postbode in Boekel ook alle mensen in de documentaire kent sinds zijn twintigste. "Als je dan die verhalen hoort, dat grijpt je enorm aan. Het is haast niet in woorden uit te drukken."

'Hulpmiddel om verder te gaan'
Burgemeester Pierre Bos is trots op zijn inwoners. Blij ook, dat Boekel langzaam weer voorzichtig kan gaan leven na de voorbije, dramatisch verlopen maanden. "Ontmoeten is de basis van ons bestaan. Ontmoeten is zo ontzettend belangrijk voor een gelukkig leven", zegt hij in de documentaire. Op de vraag of dit ook een afsluiting voor Boekel is, moet hij helaas "nee" zeggen. "Het is een hulpmiddel om verder te gaan en we moeten deze documentaire koesteren zodat we het leed en deze onwerkelijke periode niet vergeten. Daarom wordt hij ook opgenomen in het gemeentearchief van Boekel."

Alle verhalen vind je op onze themapagina. Wil je meer zien? Kijk dan op ons YouTube-Kanaal.