Olifantenpaadjes zijn paadjes die zijn ontstaan doordat mensen niet over de weg lopen maar een kortere route kiezen, bijvoorbeeld door een bosje of over het gras. Als maar genoeg mensen dat doen, ontstaat er vanzelf een nieuw uitgesleten pad, een olifantenpaadje.

Jan heeft wel een theorie waarom dat gebeurt. “Ik ben geboeid door het gedrag van mensen die buiten de gebaande paden lopen. Om een kortere route te vinden, maar soms ook een veiligere route te vinden. Als je bijvoorbeeld al voor de kruising afbuigt, dan win je een paar meter maar je vermijdt ook de kruising helemaal.”

Meetwiel
Bij zijn zoektocht heeft Jan ook een meetwiel bij zich. Deel van de lol vindt hij om na te gaan hoeveel meter mensen precies winnen met hun olifantenpaadje. Maar ook de gesprekjes die hij onderweg voert en de mailtjes die hij krijgt dragen bij aan de lol. Zo kreeg hij bericht van een man die vroeger al door een bosje en een grasveld naar school liep. Nu, tientallen jaren later is dat paadje er nog steeds.

Op de foto hierboven is zelfs iets bijzonders aan de hand, vertelt Jan. "Helemaal uniek want hier is zelfs sprake van een dubbel olifantenpad." Het olifantenpaadje is 35,5 meter lang heeft hij opgemeten. Het officiële pad is 41,6 meter. De wandelaar heeft dus iets meer dan zes meter gewonnen.

Limbopad
Het bekendste olifantenpaadje is natuurlijk het Limbopad in Eindhoven, vertelt Jan. “Dat ligt tussen het station en de TU/e. Dat werd met name gebruikt door Limburgse studenten die naar de universiteit gingen. Zij konden daardoor negentig meter afkorten.” Daarover krijgt hij nog best reacties, zegt hij. “Iemand schreef me: ‘alles bij elkaar hebben we zo’n honderd uur reistijd uitgespaard. Die tijd konden we mooi gebruiken om pintjes te drinken!’”

Ook het tegelpad in het Dommelpark in Sint-Oedenrode is een mooi verhaal, vindt Jan. "De gemeente maakt een prachtig tegelpad en wat doet de inwoner? Die loopt erlangs. Met als gevolg dat het pad overwoekerd raakte met begroeiing. Ik vind het een uniek maar wel leuk fenomeen."

De meeste paadjes heeft Jan gevonden in zijn eigen gemeente. In Veghel, Sint-Oedenrode en Schijndel. Hoewel Schijndel een klein beetje achterloopt. Daar hoopt Jan nog wat olifantenpaadjes te vinden voor zijn boek. “Want de mensen in Schijndel zijn toch zeker niet zo volgzaam?”