Arts over horrornacht op 21 maart: 'Ik zag coronapatiënten sterven zonder dat ik wist wie ze waren'
"In januari en februari waren er beelden en berichten over een rondwarend virus in China. Mensen werden heel ziek van het virus. Kort daarna speelde het in Italië. Maar gevoelsmatig was het toen ook nog heel ver weg", zegt Sabine Wittens.
Doorgaans begint ze haar nachtdienst met een overdracht met collega's. Welke patiënten liggen er nog op de spoedeisende hulp? "Verder is afwachten wat er die nacht nog binnenkomt. De meest acute gevallen komen binnen bij de Spoedeisende Hulp (SEH). Voor ons betekent dat stabiliseren, onderzoeken en eerste hulp verlenen", legt de arts uit.
"Het was vooraf goed doorgesproken, maar toch gaf het spanning."
Op woensdagavond 26 februari is het echter geen business as usual. Kort nadat haar nachtdienst is begonnen, meldt zich rond halftwaalf de eerste coronapatiënt bij het Elisabeth-TweeSteden Ziekenhuis (ETZ): Joost Boons uit Loon op Zand.
"Toevallig had ik aan het begin van mijn dienst het protocol voor de beschermingsmiddelen nog eens doorgenomen. In welke volgorde? Eerst handschoenen en de schort? Of eerst het mutsje? Hoewel het goed was afgesproken, gaf het toch wat spanning. Dat was voelbaar. Maar ook andere patiënten op de SEH keken vreemd op: wat gebeurt hier?"
Dan gaat het balletje rollen. Zeker nadat minister Bruno Bruins in een televisieprogramma van een briefje voorleest waar de eerste patiënt is aangemeld. Het ETZ staat vanaf dat moment op alle fronten in de schijnwerpers. Het aantal coronapatiënten loopt snel op en in het ziekenhuis is het alle hens aan dek, net als in vele andere Brabantse ziekenhuizen. De zorg voor patiënten vraagt op dat moment veel van de medewerkers. Ook van hun flexibiliteit en creativiteit.
In de samenleving groeit in die eerste weken het respect voor de mensen in de zorg die een continue stroom aan coronapatiënten moeten verzorgen. En dan klinkt op dinsdagavond 17 maart om acht uur het applaus van diezelfde samenleving. Op straat, vanaf het balkon en in de achtertuin.
"Collega's hebben echt een horrornacht gehad."
"Dat was wel heel mooi", vertelt Sabine Wittens in de documentaire. "Ik kreeg allerlei appjes: 'Gaat het nog goed met je?' 'We denken aan je.' Van een buurvrouw kreeg ik een bos bloemen. Voor al het harde werk. Dat doet je goed."
In het ETZ wordt het drukker en drukker met coronapatiënten. Dan komt de nacht van 21 maart. Het ziekenhuis ontploft. De ene na de andere coronapatiënt komt binnen in het Tilburgse ziekenhuis. "Het was zó druk op de intensive care. Collega's waren samen met alle arts-assistenten soms wel vier, vijf of zes patiënten tegelijkertijd aan het beademen. Die hebben echt een horrornacht gehad. Vanaf dat moment is het niet meer rustig geweest", vertelt de arts.
De zorg voor coronapatiënten staat centraal in het ETZ, de reguliere zorg komt op het tweede plan en iedereen draagt een steentje bij. Wittens: "Op de ic-afdeling lagen mensen die soms weken achtereen beademd moesten worden. Ook op de buik liggend. Het was zwaar, maar ook onwerkelijk. Je zag slechts een plukje haar van de patiënt. Er waren geen gesprekken met de familie om er achter te komen wie de patiënt eigenlijk is. Ik heb helaas ook meerdere patiënten zien overlijden op de ic."
De documentaire 'Positief Getest' is dinsdagavond om 19.30 uur te zien op Omroep Brabant website, app en televisie. De strijd tegen het coronavirus in het ETZ is vastgelegd in een indringend en emotioneel document. Medewerkers uit alle geledingen van het ziekenhuis vertellen hoe ze die periode van dichtbij hebben beleefd. Omroep Brabant kijkt samen met medewerkers van het ETZ naar de documentaire en peilt na afloop de reacties.