De nieuwe aankoop is een voorstudie van de beroemde Aardappeleters van Vincent van Gogh. Het gaat om een portret van een boerenvrouw uit de omgeving van Nuenen dat Van Gogh begin 1885 schilderde. Dit deed hij in zijn Brabantse periode in Nuenen. Het museum in Den Bosch is er lang naar op zoek geweest. Vanaf eind maart wil het museum het complete Brabantse verhaal van de schilder vertellen in de vernieuwde permanente presentatie Van Gogh in Brabant. Daarin past dit werk. Het museum had namelijk nog geen portret geschilderd door Van Gogh in bezit.

Het Noordbrabants Museum heeft het werk volgens woordvoerder Stella Nulens weten te bemachtigen via een handelaar die het via veilinghuis Christie's in Londen en een particulier naar Den Bosch wist te halen. Dit dankzij steun van de BankGiro Loterij en sponsoren van het museum. Het schilderij is het vijfde werk van Van Gogh dat in bezit komt van het museum in Den Bosch. Ook heeft het museum acht werken van de schilder in bruikleen.

De andere werken van Van Gogh in bezit van het Noordbrabants Museum zijn:

• ‘De tuin van de pastorie te Nuenen’ (1885)
• ‘Collse watermolen’ (1884)
• ‘Stilleven met flessen en schelp’ (1884)
• ‘Spittende boerin’ (1885)

'Hartverwarmende steun'
‘’Deze hartverwarmende steun laat zien dat het draagvlak voor kunst en cultuur nog steeds groot is en dat met name ook particulieren van harte blijven investeren in ons openbaar kunstbezit’’, zegt Nulens.

Na de onthulling is het werk tot zondag in het Noordbrabants Museum te zien. Daarna verdwijnt de nieuwe aanwinst tot maart in het depot van het museum. Het werk is de vierde aankoop van een Van Gogh door het museum in vier jaar.

Over het werk
Wie de vrouw op het schilderij is, is niet bekend. Wel heeft van Gogh haar meerdere keren vastgelegd, zo legde de conservator van het museum bij de presentatie van het werk uit. Het schilderij bleef eind 1885 in Nuenen achter nadat Van Gogh het dorp had verlaten.

Opvallend is dat Kop van een vrouw is geschilderd op een lichte achtergrond, Iets dat het portret volgens de conservator 'aantrekkelijk maakt omdat de gelaatstrekken van de vrouw hierdoor nog beter uitkomen'. Het werk maakt deel uit van een reeks van meer dan dertig kopstudies die uiteindelijk uitmondden in de Aardappeleters.