Het begon voor Vermeulen als een impulsief idee. Hij had zes weken vrij, ging dit jaar niet op vakantie maar wilde niet de hele zomer thuiszitten. "Ik ben heel erg geïnteresseerd in de Tweede Wereldoorlog. Dus ik dacht opeens: ik stap op mijn fiets en ga door Brabant fietsen, op zoek naar verhalen over de oorlog", vertelt hij.

Zelf routes maken
De Helmonder deed veel research en stelde routes samen langs monumenten, begraafplaatsen, musea, bunkers en adressen van onderduikers en verzetsmensen. "Sommige routes bestonden al. Maar een aantal heb ik zelf gemaakt. Dat deed ik door eerst uren online te zoeken naar welke monumenten en verhalen op een bepaalde plek zijn. Dan maakte ik via Google Maps een route van zo'n zestig kilometer en de volgende dag ging ik op pad."

De routes die Vermeulen fietste, varieerden van zo'n veertig tot tachtig kilometer per dag. "Ik deed lang over die afstanden, want ik stop constant om foto's te maken, mensen te spreken of om een museum te bezoeken." Ook belde hij soms aan bij adressen van onderduikers over verzetsmensen. "Ik heb veel mensen gesproken deze zomer, dat was leuk. Iedereen heeft wel een mooi verhaal."

Struikelstenen
"Iedere route heeft punten die me bij zullen blijven. Zo vind ik het fascinerend om te kijken naar struikelstenen in het trottoir en dan op te zoeken wat er met die mensen gebeurd is", vertelt Vermeulen. Struikelstenen liggen door heel Europa en zijn geplaatst voor huizen waar mensen hebben gewoond die slachtoffer zijn geweest van nazi-vervolgingen.

"In Moergestel vond ik stenen van een hele familie die is vergast. Daar zat een jongetje bij dat nog maar drie jaar oud was. Dat vind ik heel aangrijpend."

Naast alle oorlogsverhalen heeft Vermeulen deze zomer nog iets geleerd. "De oorlog was natuurlijk het thema van alle routes. Maar ik heb ook heel bewust natuur erin opgenomen. Ik fietste door bossen, akkers, weilanden en langs de Maas. Ik ben een echte Brabander maar besef nu meer dan ooit hoe fantastisch mooi onze provincie wel niet is."

Heel Brabant zien
Deze week fietste hij de laatste route. "Precies in het Vrijheidspark in Tilburg haalde ik de duizend kilometer. Dat was wel kicken." Maar helemaal klaar is hij nog niet: "Komende maanden ga ik rustig verder. Ik heb nog niet heel Brabant gehad, maar hopelijk eind volgend schooljaar wel."

Herinnering delen
Vermeulen wil zijn ervaringen graag met anderen delen. Daarom heeft hij van iedere rit een uitgebreide blog geschreven. "Ik vind het belangrijk dat we die oorlogsverhalen niet vergeten. Met mijn blogs wil ik anderen aanzetten om hiermee bezig te zijn".

Naast zijn blogs wil hij volgend jaar een boek uitgeven, met alle verhalen die hij tegenkwam en alle door hem samengestelde fietsroutes. "Ik ben echt blij als ik mensen kan laten meegenieten van dit project. Het is een herinnering die ik niet gauw vergeet."