Video

MS-patiënt Hugo (53) mag Rusland niet in voor stamceltherapie, terwijl hij die heel hard nodig heeft

16 september 2020 om 08:00 • Aangepast 22 september 2020 om 14:14
nl
Het zag er een paar maanden geleden nog zo mooi uit. Na een succesvolle crowdfundactie zou MS-patiënt Hugo Wolff (53) uit Bergen op Zoom dit voorjaar naar Moskou gaan voor een stamceltherapie. Maar helaas moest door het coronavirus de reis worden uitgesteld naar september. Nu het eindelijk zover is, weigert Rusland hem een visum te geven. Volgens Hugo is hij waarschijnlijk slachtoffer van de recent verslechterde relatie tussen Nederland en Rusland.
Profielfoto van Erik Peeters
Geschreven door

Vorige maand nog tikten de Russen Nederland op de vingers omdat er zendertje verstopt zou zijn geweest in een auto van Russische diplomaat in Den Haag. Daarnaast zijn de Russen verbolgen over de gang van zaken rondom het MH17 proces. “Ik heb er niks mee te maken maar het heeft wel effect op mij. Het is opmerkelijk dat Engeland, Zwitserland en Turkije nog wel mensen mag sturen voor een behandeling”, vertelt Hugo zichtbaar aangedaan.

De afgelopen maanden ging het bergafwaarts met de gezondheid van de oud-politieman. Hugo was al gebonden aan een rolstoel en nu verliest hij ook steeds meer kracht in zijn overige ledematen. “De tijd kabbelt maar voort en mijn lichaam gaat steeds verder achteruit. Het heeft ook met de hoge temperatuur van de afgelopen maanden te maken. Mijn linkerarm en linkerhand doen het stukken minder en ook mijn rechterarm begint een klein beetje slechter te worden. Het lichaam voelt niet goed, ik ben echt aan de behandeling toe.”

"Als ik vandaag nog een telefoontje krijg, ben ik morgen weg."

Eind vorig jaar startten zijn vrienden met de stichting Tot hier en niet verder een crowdfundingsactie om de dure stamceltherapie van vijfenzestigduizend euro te betalen. Er waren ook inzamelingsacties bij supermarkten en er werden evenementen georganiseerd zoals een basketbalwedstrijd tussen WBB Giants en Heroes Den Bosch. In totaal werd ruim zeventigduizend euro bij elkaar gesprokkeld. Meer dan voldoende om de behandeling te betalen.

Overigens kan hij zelf niet over het geld beschikken. Dat blijft van de stichting zodat er ook patiënten na Hugo mee kunnen worden geholpen. “Het voelt nu alsof ik op een zak geld zit waarmee ik niks kan. “Ik heb nog geduld. Als ik vandaag een telefoontje krijg dat ik morgen kan vertrekken dan ben ik meteen weg.”

LEES OOK:

App ons!

Heb je een foutje gezien of heb je een opmerking over dit artikel? Neem dan contact met ons op.