Want zo’n app van de overheid moet natuurlijk wel doen waar hij voor bedoeld is. En iedereen die hem installeert moet snappen hoe die werkt. Dat is met verschillende groepen proefpersonen onderzocht. “De overheid maakt een app die voor iedereen goed te gebruiken moet zijn”, vertelde ze in het radioprogramma Afslag Zuid van Omroep Brabant.

Testen met een nep-app
Sanne was verantwoordelijk voor een van die testen met een groep proefpersonen in Arnhem. “Daarvoor was een prototype gemaakt, een nep-app”, legt ze uit. “Die werd gedeeld onder de gebruikers. En die kregen dan allerlei opdrachtjes. Begrijp je de melding, snap je de teksten die je krijgt in de app?”

Vooraf waren er nogal wat vragen of de privacy van gebruikers wel genoeg werd beschermd. Dat is volgens Sanne wel het geval. “Als je de app installeert, dan zendt je telefoon de hele tijd codes uit. Die codes worden ‘herkend’ door een andere telefoon waar de coronamelder op staat geïnstalleerd. Je telefoon slaat die codes op. Dus geen telefoonnummer, of naam, alleen die codes. En je telefoon weet dan bij welke andere coronamelder je in de buurt bent geweest.”

Waar is die app nu precies voor
De test met proefpersonen in Arnhem verliep best goed, zegt Sanne. Maar wat haar vooral opviel is dat het voor veel mensen niet helemaal duidelijk was waar die app nou precies voor is. Dus dat legt ze nog een keer uit: “Kijk, de GGD doet bron- en contactonderzoek als er iemand besmet blijkt met het coronavirus. Die gaat dan alle mensen bellen waar je mee in contact bent geweest.”

Dat is een heleboel werk, en daar kan de app bij helpen. “Als ik nu besmet blijk, vraagt de GGD straks of ik de gegevens uit de app met ze wil delen. Dan stuur ik de code uit de app naar de GGD en die kan dan in één keer zien bij wie ik langer dan een kwartier in de buurt ben geweest.”