De melding kwam van een van de medewerkster van het tankstation. De vrouw was Marokkaans en kon daarom in het Arabisch met het jongetje praten. "Ze had zich superlief over het jongetje ontfermd. Toen we binnenkwamen zat hij net een broodje te eten."

De 10-jarige Youssef zat op de grond. "Hij had een grote scheur in zijn jas. Naast hem stond een kleine plastic tas met kleding. Hij had een telefoon bij zich, maar had geen beltegoed." Dat de medewerkster van het tankstation de jongen zo vriendelijk opgevangen had, maakte het werk van de agenten een stuk makkelijker. "Veel Syrische kinderen zijn bang voor de politie, maar die vrouw hielp enorm door te zeggen: 'Deze mensen zijn heel lief en gaan je niks doen'."

Frans en zijn collega belden met een Syrische tolk. "Toen kwam meteen het verhaal naar boven. We begrepen dat hij uit een kamp kwam in Syrië. Hij zei dat hij gevlucht was door een vrachtwagenchauffeur te vragen of hij mee mocht te rijden." Terwijl het jongetje zijn verhaal vertelde, liepen de tranen over zijn wangen. "Hij vroeg of ik kon zorgen dat zijn 'baba' en 'mama' ook naar Nederland konden komen. Ik gaf hem een troostbeertje en zei dat ik hem het antwoord op zijn vraag niet kon geven."

Het verhaal van de vrachtwagenchauffeur is vermoedelijk verzonnen door de smokkelaars van het jongetje. "Er zijn verhalen bekend over smokkelaars die vluchtelingen zo’n verhaal laten vertellen. Er is veel geld mee gemoeid om mensen hier te krijgen. Dat is waarschijnlijk ook zo bij dit jongetje. Vermoedelijk hadden de ouders niet genoeg geld om het hele gezin hierheen te sturen. Hij zei letterlijk dat hij helemaal alleen was."

Na een hoop telefoontjes werden de agenten doorverwezen naar stichting Nidos. Dat is een onafhankelijke voogdij-instelling voor alleenstaande, minderjarige vreemdelingen. Via Nidos kon het jongetje terecht bij een Somalische pleegmoeder in Tilburg. "Een lieve vrouw die zijn taal spreekt."

Nidos gaat samen met het jongetje op zoek naar aanknopingspunten. "Het kan dan gaan om adressen, telefoonnummers", legt Elsbeth Faber, woordvoerder van Nidos, uit. "Het gebeurt niet vaak dat kinderen alleen zijn. Meestal zijn ze met een ouder broertje of zusje of samen met andere familieleden. Gelukkig komt dit echt heel weinig voor."

Agent Frans Wagemakers en zijn collega kijken terug op een bijzondere avond. "Dit ga je natuurlijk niet snel vergeten. Dit verhaal zal me bijblijven." Toen hij veel later dan normaal thuiskwam van zijn werk, kon hij het niet laten om nog even bij zijn eigen kinderen te gaan kijken. "Hoe wanhopig moet iemand zijn om zijn of haar 10-jarige zoon alleen de halve wereld over sturen, met niks op zak, in de hoop op een betere toekomst? Ik kan het mij niet voorstellen. Het geeft alleen maar aan hoe wanhopig ze zijn geweest, anders doe je zoiets niet."

Frans vond het belangrijk om dit verhaal te vertellen. "Het is een wereld die voor veel mensen onbekend is. Misschien leidt het tot meer begrip komt voor vluchtelingen. Niet altijd is iedereen positief over hen, maar dit is de keerzijde van het verhaal. Dit 10-jarige jongetje was slachtoffer van het systeem en van de organisatie."