Eerder had Stef een hele andere carrière als snowboardleraar in Oostenrijk. Ieder jaar pendelde hij op en neer naar de besneeuwde bergen om les te geven aan kinderen. "Dat lesgeven beviel me wel. Ik kwam er daar achter dat ik goed ben met kinderen", vertelde hij woensdag in het radioprogramma Afslag Zuid. "Vandaar dat ik nu het onderwijs in rol."

Wat maakt het vak van meester zo aantrekkelijk? "Het is een ontzettend dankbaar beroep waar je je creativiteit in kwijt kan, en om de kinderen te geven wat zij de rest van hun leven nodig hebben", zegt Stef. Ja, de werkdruk is hoog, maar toch heeft hij er zijn hart aan verloren. "Het is heel interessant om de hele dag met kinderen bezig te zijn en hen te helpen om iedere dag een stukje beter te worden in datgene waar zij mee bezig zijn."

Samen met een medestudent en studenten van een andere pabo-opleiding in Helmond heeft Stef zich aangesloten bij Meestert!, een organisatie die meesters op de kaart zet om ze in het onderwijs te houden en tegelijkertijd zoveel mogelijk nieuwe meesters het onderwijs in te krijgen. Donderdag lanceren ze een podcast om de mannen in Brabant enthousiast te maken voor het meestersvak.

Volgens Stef moeten er veel meer mannen voor de klas komen. "Het zijn er momenteel niet veel", zegt hij. "De verhouding is 20 procent man, 80 procent vrouw. Hij probeert anderen nu te interesseren voor het onderwijsvak. Brabanders die niet vies zijn van een beetje ploeteren door de Brabantse onderwijsklei.

Het liefst ziet het platform dat 30 procent van alle schoolteams bestaat uit meesters. En het ultieme doel is dat kinderen net zoveel les krijgen van een juf als van een meester.

Zelf had de Eindhovenaar vroeger ook een meester, die hij nu nog steeds als voorbeeld ziet. "Meester Gerard was dat", zegt hij. "Hij is inmiddels met pensioen, maar ik heb fantastische herinneringen aan hem. Hij bracht echt zichzelf in de klas. Hij heeft me ontzettend veel geleerd, maar hij was ook creatief. Zo kregen we rock 'n roll-les van hem zodat we bij de eindmusical goed met de voetjes van de vloer konden. Zo'n ervaring vergeet je nooit meer."