De agent is dinsdag rond etenstijd aan het werk als er bericht komt van de meldkamer: er is een aanrijding met letsel op de Midden-Brabantweg bij Waalwijk. En er moet gereanimeerd worden.

“Zo snel als we kunnen, rennen we naar onze auto en gaan we met sirenes aan op pad”, legt hij uit. Ter plaatse zien agenten meerdere zwaar beschadigde auto’s. De agent schrijft: “Shit, dit ziet er niet goed uit.”

Proberen leven te redden
Hij vervolgt: “En dan proberen we, ambulancepersoneel, brandweer, artsen van de traumahelikopter en collega’s, met alles wat we kunnen, het leven van één van de betrokkenen te redden. Een 28-jarige jonge vrouw. Helaas is dat niet gelukt.”

“Direct moeten we schakelen. We moeten zorgen dat de specialisten naar deze plaats kunnen komen.” De agent omschrijft hoe dat gaat: Rijkswaterstaat, verkeersregelaars en agenten zijn bezig om te zorgen dat het verkeer weer door kan. De agent vraagt zich hardop af: “Is dat onze eerste prioriteit? Nee zeker niet, maar gelukkig konden we dit dinsdag wel snel organiseren.”

Maar dan hoort de agent iets waar hij een dag later nog door van slag is. “Als we voor de tiende keer langs jouw auto lopen omdat we alles moeten organiseren roep je: ‘Ga eens werken man!’”

'Denk na'
De agent schrijft: “Echt? Hoor ik dit goed? Ga eens werken? Wat denk je dat ik hier in de regen sta te doen. Expres de weg afgesloten houden omdat we dat leuk vinden? Ik probeer een leven te redden. Ik probeer de weg vrij te maken zodat je verder kunt. Ik probeer het onderzoek zo zorgvuldig mogelijk te doen, omdat de nabestaanden recht hebben om te weten wat er is gebeurd met hun geliefde.”

De agent besluit zijn verhaal met: “Dus sorry als je even moet wachten. Als je te laat op je afspraak komt of als je het eten in de magnetron moet opwarmen. Maar wees blij dat je naar huis kunt, naar jouw familie. Denk eens na voordat je iets roept.”