Spreekwoordelijk vuurwerk was er tijdens de wedstrijden. Bij de beloften en elite-renners werden er mooie en spannende koersen gereden. Maar waar dat normaal in combinatie is met veel muziek, vrolijke mensen en een goede feeststemming, was het nu in een prachtig maar stil decor. Alsof het twee trainingsdagen waren in aanloop naar het echte EK. Maar het waren geen trainingsdagen, het waren echt de Europese kampioenschappen.

Hoe kijken de renners naar het EK zonder publiek?

Ryan Kamp kroonde zich op zaterdag tot Europees kampioen bij de beloften. Het gemis van de fans zorgde er bij hem wel voor dat de vreugde minder was. "Het is wel heel stil, daardoor is er minder emotie", zei de tiener uit Raamsdonksveer.

Op zondag fietste belofte Fem van Empel na haar wedstrijd nog even naar opa en oma. "Die wonen om de hoek, daarna kan ik op de fiets naar huis", zei de uit Sint-Michielsgestel afkomstige nummer zes van het EK. Haar opa en oma konden nu niet komen kijken, want bijna niemand werd op het terrein toegelaten.

"Publiek doet toch wel iets, zeker in eigen land. Je hebt zelf een doel, moet het uiteindelijk zelf doen. Maar die extra push van de toeschouwers geeft natuurlijk veel moed. Maar ik ben in ieder geval blij dat ik het EK heb kunnen rijden."

Dat gevoel heerst bij de meeste renners en ook bij de organisatie. Het EK mocht gereden worden, dat was al een overwinning op zich. Het is in deze tijden het enige internationale evenement dat in Nederland door is gegaan. Corné van Kessel was na zijn veertiende plaats bij de elite flink chagrijnig, het gemis van het publiek speelde daar geen rol in. "Het doet even zeer, jammer dat er geen publiek is. Maar de inspanning voor ons blijft hetzelfde."

David van der Poel zag - mede door een pijnlijke rug - zijn naam pas terug in de onderste regionen van de uitslag. "Op een dag als vandaag is het niet zo erg dat niemand het ziet", zegt hij met een kleine glimlach en knipoog naar zijn prestatie. "Maar het is natuurlijk echt zonde. Ene kant heel mooi dat het door kan gaan en dat ze er een mooi kampioenschap van gemaakt hebben. Maar een van de charmes van de cross is het publiek. En ook voor de renners veel leuker. Maar op dit moment mogen we gewoon blij zijn dat het door kan gaan."

Esther Vroegh, voorzitter van de Grote Prijs van Brabant en de organisatie van het EK in Rosmalen, kijkt met een zeer goed gevoel terug op het kampioenschap. Natuurlijk was er het gemis van de vele fans en sponsoren en baalde ze van de situatie, maar daar staat ze niet lang bij stil. "Dat je het raar vindt of dat je er verdrietig van wordt, die fase hebben we wel gehad. Het is de nieuwe realiteit, hopelijk blijft dat niet lang zo."

LEES OOK: Tranen bij EK veldrijden in Rosmalen, grote vreugde en intens verdriet komen samen