“Ik ga ze niet allebei weggeven, eentje natuurlijk”, grapt hij in radioprogramma Afslag Zuid van Omroep Brabant. “Ik help mensen graag waar het kan. En ik heb het geluk dat ik twee gezonde nieren heb dus waarom zou ik dat geluk niet delen met iemand die dat geluk niet heeft? Ik wilde graag een nier geven aan iemand die hem goed kan gebruiken en daardoor weer decennialang van het leven kan genieten", legt hij uit.

Het doneren van een nier is een lang traject dat zeker niet geheel zonder risico is. In juli ging Robin voor het eerst naar het ziekenhuis en daarna ging het vlot. Hij wordt naar eigen zeggen enorm goed begeleid door het Erasmus MC in Rotterdam. "Ik mag altijd vragen stellen en krijg ook psychische begeleiding. Ik voel me daar goed bij en heb er veel vertrouwen in dat het helemaal goedkomt.” Inmiddels weet hij ook wie zijn nier waarschijnlijk gaat krijgen.

Hij heeft de ontvangster van zijn nier sindsdien meermaals ontmoet. “Ik zeg altijd maar zo: een nier is niet zomaar een doosje bonbons wat je weggeeft dus we hebben daardoor wel een bijzondere band gekregen. Eigenlijk vanaf het eerste moment dat ik contact met haar kreeg. We begrijpen elkaar goed en de klik is er. En we zijn na de donatie echt van plan om contact met elkaar te houden.”

Robins moeder is bezorgd om haar zoon en vindt het heftig dat hij dit doet voor een 'vreemde'. “Inmiddels is ze ook mee geweest naar een afspraak in het ziekenhuis en staat ze er positiever in. Maar ik denk dat het de typische bezorgdheid van een moeder is, ze blijft een beetje sceptisch.”

Anderen inspireren
Robin hoopt dat zijn verhaal anderen inspireert. “Ik kan natuurlijk alleen voor mezelf spreken maar als het idee al in je hoofd tolt, dan zou ik willen zeggen: praat erover, maak een afspraak en ga bijvoorbeeld naar nieren.nl want het is ontzettend mooi als je zoiets voor een ander kan doen.”