Uitgescholden en bedreigd tijdens je werk in het ziekenhuis: 'Verpest je hele dag'
De tweede coronagolf overspoelt de Brabantse ziekenhuizen. Overal staan zorgmedewerkers in de frontlinie om de covid-patiënten zo goed mogelijk te helpen. Voor Omroep Brabant houden zes van hen een videodagboek bij. Dit zijn hun verhalen.
Het is het eind van de week en Romy is aan het eind van haar dienst. Ze zit er behoorlijk doorheen en kijkt er naar uit een paar dagen vrij te zijn. “Ik ben moe en toe aan mijn vrije dagen.”
De afgelopen week was pittig, vertelt ze. Door emotionele momenten op de afdeling waar ze werkt, maar ook door de agressie waar ze steeds meer mee te maken krijgt. Bezoekers worden boos om de maatregelen waar ze zich aan moeten houden en reageren zich vervolgens af op de mensen die in het ziekenhuis werken. Ze worden bedreigd en uitgescholden op de afdeling.
"Die agressie verpest de hele dag. Dan ga ik met een rotgevoel naar huis."
“Vergeleken met de eerste golf is er steeds meer verbale agressie”, vertelt Romy. “En ik begrijp dat het voor familie en patiënten erg lastig is dat er maar één bezoekmoment is op een dag en dat er dus maar één moment is dat je je geliefde kunt zien. Ik merk dat mensen het er niet mee eens zijn, dat ze het beu zijn.”
Ze doen hun werk met liefde, hoe zwaar het in coronatijden ook is. Maar dit soort scheldpartijen maken het werk een stuk minder leuk. “Er zijn momenten dat ik me best wel onveilig voel”, zegt Demi. “Dat zijn de momenten dat er verbale agressie optreedt. Dat is iets waar we best veel mee te maken krijgen.”
Want dat is de frustratie waar de agressie door lijkt te ontstaan. Dat merkt ook Demi van Uden. Ze zit naast Romy als ze even bijpraten en hun verhaal doen.
"Wij staan wel met hart en ziel voor je vader, moeder, opa op oma te werken."
Zo'n scheldkanonnade heeft een grote impact op de twee. “Het drukt echt een stempel op je hele dag. Je kunt heel mooie momenten hebben met een patiënt. Maar als er dan verbale agressie is, kan dat je hele dag verpesten. Dan ga je echt met een rotgevoel naar huis.”
Toch kan ze wel enig begrip opbrengen voor de agressie waar ze mee te maken krijgt. “Het is een gekke andere tijd. Er zijn andere bezoektijden in het ziekenhuis en dat zorgt voor onbegrip bij bezoekers. Dat kan ik begrijpen. Maar wij staan wel met hart en ziel voor je vader, moeder, opa of oma te werken.”
Bekijk hier het verhaal van Demi en Romy en de verhalen van hun collega's:
LEES OOK DE ANDERE VERHALEN VAN BRABANT HOU VOL: