Het is het drama uit haar jeugd. Vanaf haar achtste moest ze het zonder moeder doen én zonder been, niet gemakkelijk voor een mens, laat staan voor een kind. Samen met haar vader en twee broers overleefde ze het ongeluk. "Ik ben supertrots hoe we als gezin allemaal het geluk weer hebben gevonden", vertelt ze in KRAAK.

Zelf heeft ze vorig jaar medailles gewonnen op de wereldkampioenschappen in Dubai. Pas sinds vier jaar is ze atlete en ze blijkt een supertalent. "In mei moet ik me kwalificeren voor de Paralympische Spelen. Op de honderd meter wordt dat spannend, want er zijn nog vier vrouwen die best wel hard lopen. Maar op de 200 meter verwacht ik zeker mee te gaan."

Een paar jaar geleden werkte ze nog als persoonlijk begeleider in de gehandicaptenzorg. "Ik wilde eigenlijk een actievere rol, al zag ik mezelf niet meteen als topsporter, haha." Een arts stelde een andere prothese, een zogenoemde blade voor en toen ging het letterlijk snel. "Ik kon weer rennen", klinkt het opgetogen.

Kimberly beleeft ondanks corona geen slecht jaar. Al heeft het de voorbereiding en de Spelen wel verknald. "Het vraagt wat van je flexibiliteit, maar ik weet hoe ik om moet gaan met tegenslagen", zegt de atlete. "Ik heb de tijd gebruikt om te reorganiseren en ik heb een heel team om me heen verzameld en ik train bij Prins Hendrik in Vught coronaproof".

"Ik heb door de blade een enorme persoonlijke ontwikkeling doorgemaakt", aldus de Bossche. "Ik wil laten zien wat er allemaal mogelijk is. Dat heb ik door de sport geleerd. Ik word nog altijd sneller. In de atletiek ben ik eigenlijk nog maar een puppy."

Een paar jaar geleden schaamde ze zich nog een beetje voor haar prothese. Ging veel feesten in het weekend, lange broek aan. Dat is wel veranderd. Trots laat ze op tv haar nieuwste prothese zien. Een blade die in Japan is gemaakt. Ze straalt als ze hem laat zien. "Deze is weer groter dan de vorige en hier ga ik echt mee vliegen. Hier gaat het mee gebeuren."