Dilemma's voor Annelin: 'Wat als een man met dementie niet begrijpt dat zijn vrouw is overleden?'
De tweede coronagolf overspoelt de Brabantse ziekenhuizen. Overal staan zorgmedewerkers in de frontlinie om de COVID-patiënten zo goed mogelijk te helpen. Voor Omroep Brabant houden negen van hen een videodagboek bij. Dit zijn hun verhalen.
Annelin Christianen is verpleegkundige bij Thebe in Breda. Normaal gesproken werkt ze op een afdeling waar oudere mensen kunnen revalideren. Al tijdens de eerste coronagolf werd die afdeling omgebouwd om coronapatiënten op te kunnen vangen. Nu, tijdens de tweede golf, is dat opnieuw gebeurd. Mensen die zich thuis niet meer kunnen redden maar ook niet (meer) in het ziekenhuis hoeven te liggen, worden bij Annelin op de afdeling verzorgd.
"Steeds opnieuw moesten we met hem bespreken dat zijn vrouw was overleden."
Ook op die cohortafdeling maken Annelin en collega’s schrijnende situaties mee. Ze herinnert zich het verhaal van een man die pas zijn vrouw verloren heeft aan corona. “Dat heeft me erg aangegrepen”, vertelt ze. “Het gaat om een patiënt die dementerend is." Dat maakt het extra ingewikkeld. "Zijn vrouw is overleden aan corona en hij is zelf ook besmet. Daardoor mocht hij niet naar de uitvaart van zijn vrouw.”
Daardoor heeft de man dus geen afscheid kunnen nemen van zijn vrouw. En door de dementie was het niet duidelijk of de man eigenlijk wel begrepen had dat zijn vrouw inmiddels overleden was. “Dat is heel heftig. We hebben heel veel gesprekken met hem gevoerd. Steeds opnieuw moesten we het met hem bespreken. Dat was heel emotioneel.” Zowel voor de patiënt als voor de medewerkers.
"Het enige dat we kunnen doen is een luisterend oor bieden."
Maar ook voor de familie van de man was het heel erg verdrietig én heel erg lastig. Zij wisten niet goed wat ze met de uitvaart aanmoesten. “Die vroegen: ‘wat moeten we doen? Moeten we het filmen? Moeten we de uitvaart laten zien, of juist niet vanwege al het verdriet?’” Vragen waar Annelin niet direct een antwoord op had.
“Die vragen zijn ontzettend moeilijk om mee om te gaan. Wat doe je dan op zo’n moment?” En eigenlijk is er maar één antwoord op die vraag. “Het enige dat we kunnen doen is er zijn, een luisterend oor bieden. Soms even tijd maken om bij iemand te gaan zitten.”
Bekijk hier het verhaal van Annelin en de verhalen van haar collega's:
LEES OOK DE ANDERE VERHALEN VAN BRABANT HOU VOL: