Een vaste klant loopt woensdagmorgen de winkel binnen, voor zijn sigaren. Zo doet hij dat al jaren. Iedere week. Maar nu krijgt hij al bij de entree slecht nieuws te horen. “Sorry meneer, het spijt me. Ik kan het alleen bij u thuis bezorgen als u dat wilt. Dat doen we met liefde en plezier”, vertelt Petula aan de klant.

Hij is niet de enige die vandaag te horen krijgt. En hij is ook niet de enige die in de war is door de nieuwe regels. Petula weet van gekheid niet meer welke emotie overheerst, zegt ze. “Het is onvoorstelbaar. Ik ben er klaar mee en ik ben boos, maar ik ben ook verdrietig. Al die emoties gaan op en neer. Als ondernemer is dit allemaal zeer en zeer frustrerend. Ik vind dit echt heel erg.”

Het zijn bizarre tijden, zegt ze. De winkel aan het Besterplein zit er al 150 jaar en is doorgegeven van familie op familie. Maar dit heeft ze nog niet eerder meegemaakt.

“Wat mag ik nog wel in mijn winkel? Alleen post gerelateerde zaken, zoals pakketjes en briefpost. Maar postzegels bijvoorbeeld, die mag ik niet verkopen. Ansichtkaarten ook niet. Zelfs overlijdenskaarten mogen niet meer.”

Ze noemt het diep- en dieptriest in deze rare tijden. “Dat gaat me echt aan het hart. Maar goed, het is zo besloten.” En dat de mensen niet massaal meer kunnen winkelen, daar heeft ze ook begrip voor.

“Ik ben het er honderd procent mee eens. Maar ik denk niet dat de supermarkten al deze nieuwe klanten aankunnen. Als iedereen shag gaat kopen aan de balie bij de Albert Heijn, staan ze daar straks hutjemutje op elkaar te wachten. Ik denk dat we juist een aanvulling zouden zijn op de supermarkten.”

Volgens Petula moet haar winkel worden omgedoopt tot een ‘essentiële winkel’, zoals de supermarkt dat is. “Ook vanwege alle leuke dingen die je hier kunt halen. Een krantje, een tijdschriftje, een kaartje naar mensen sturen die het hard nodig hebben. Het mag allemaal niet meer.”