Zoon van Arie den Dekker die zichzelf in brand stak: 'Ik wil hem niet herinneren als wanhopige man'
Het leven van Arie den Dekker viel in 2018 in puin nadat hij getuige was van de moord op een crimineel nabij zijn huis in Oss. Hij legde een verklaring af bij de politie en dat maakte hem zelf een doelwit van de georganiseerde misdaad. ''Hij heeft altijd spijt gehad van dat telefoontje", zegt zoon Anthony in de studio van Omroep Brabant. ''Het heeft heel zijn leven naar de vernieling gebracht. Twee jaar lang heeft hij rond moeten zwerven, zonder een eigen huis."
"Hij vroeg niet veel, een caravan op een afgelegen plek was genoeg geweest."
Het is nu vijf maanden geleden dat Anthony zijn vader verloor. ''Het is nog altijd heel zwaar. Het is moeilijk om het nog gezellig te hebben met kerst", zegt hij betreurd. "Ik mis zijn telefoontjes iedere dag. Hij belde soms wel twintig keer op een dag, hij had immers verder niet veel meer in zijn leven."
Zoon Anthony vertelt hoe vastberaden Arie was over zijn laatste wanhoopsdaad. ''Het weekend voor die maandagochtend heb ik dagenlang met hem aan de telefoon gehangen, gezegd dat het egoïstisch is en zo het zo streng mogelijk afgekeurd. Hij was echter niet meer om te praten."
"Mijn vader zei: Ik heb alles gedaan wat ik kon doen. Ik ben doodmoe, ik ben op." Volgens Anthony zou er vanuit de gemeente weinig voor nodig om zijn vader te helpen van zijn daad af te zien. Hij is er daarom van overtuigd dat de burgemeester schuldig is aan de dood van zijn vader. 'Hij vroeg niet veel, een caravan op een afgelegen plek was genoeg geweest. Maar hij is totaal aan zijn lot overgelaten."
"Het lijkt of alles in de doofpot verdwijnt."
Anthony heeft aangifte gedaan en moet nu afwachten wat een onafhankelijk onderzoek uitwijst in maart. Hij heeft echter weinig vertrouwen in de zaak. "Het lijkt of alles in de doofpot verdwijnt."
Deze zomer werd Arie begraven. Zo'n tweehonderd man kwamen een laatste eerbetuiging uiten aan de man die zo vaak in het nieuws kwam. Met eerdere acties probeerde Arie om hulp te schreeuwen. Aan die momenten denkt de familie liever niet aan terug. "
Ik wil hem niet herinneren als de wanhopige man die met mest op zijn hoofd in het gemeentehuis stond, maar als de vriendelijke man die altijd voor iedereen klaar stond en waar je mee kon lachen. Hij was altijd een goede vader en opa. Hij wist misschien niet altijd hoe dat goed te uiten, maar hij was er altijd voor ons."
Het gesprek in KRAAK.
Praten over gedachten aan zelfdoding helpt en is bijvoorbeeld mogelijk via de landelijke hulplijn 113: www.113.nl of telefonisch 0800-0113.