Iedere ochtend zet Anita een grote mand met knuffels bij haar in de tuin. En op de mand zit een briefje.

Iedereen mag dus een knuffel meenemen en die geven aan diegene die je graag een knuffel zou willen geven. “Ik heb niet geteld hoeveel mensen er al knuffels hebben meegenomen, maar zeker zo’n zestig mensen. Het is heel verschillend. Natuurlijk kinderen, maar ook ouderen komen soms een knuffel halen. Laatst stond er een heel grote stoere man vol tattoos een knuffel uit te zoeken. Dat is wel mooi om te zien.”

Vuilniszakken vol
Anita heeft het idee een beetje afgekeken. Ze zag ergens een kerstboom vol knuffels die je mocht meenemen. “Dat vond ik zo’n geweldig idee. En toen had ik het er met een vriendin over dat ik het zo miste om iedereen een knuffel te geven. En toen bedacht ik deze actie.”

Anita deed een oproepje op Facebook en voor ze het wist stond haar schuur vol vuilniszakken met knuffels. “Ik pak ze mooi in en doe er een leuk kaartje bij. En dan gaan ze in de mand.”

Binnen zitten
Anita zit aan huis gekluisterd. Ze heeft reuma en ook straatvrees en komt daardoor nauwelijks meer buiten. “Al die mensen die nu in lockdown zitten, komen eigenlijk in mijn wereld. Ik zit ook altijd binnen en kan dus wel inschatten wat ze nu missen en nodig hebben. Ik denk dat ik daarom zulke acties verzin.”

De stiekeme knuffelsactie is niet het enige dat ze doet. Ik ben gewend om thuis te zitten en mezelf te vermaken.