De meeste cocaïne komt uit Colombia, Ecuador en Brazilië, volgens de Antwerpse douane. Die kan het weten. Antwerpen was vorig jaar weer koploper met 65.000 kilo in beslag genomen coke. Ook Rotterdam, Moerdijk (totaal 967 kilo) en Vlissingen kunnen erover meepraten met in totaal 48.000 kilo die in de havens werd onderschept.

Het zoeken naar drugs is een hels karwei. Jaarlijks varen miljoenen zeecontainers binnen. Vooraf maakt de douane een risicoanalyse: welke lading checken we. Een geselecteerde container gaat door de scan en dan is snel duidelijk of er iets geks in zit. Tussen de bananen en ander fruit of schroot, medicijnen en steenkool. Of oldtimers, zoals eerder deze week in Rotterdam.

Gebruikelijk is dat ze alles er uit halen en een beetje laten zitten voor het bewijs en dan wachten tot iemand hem komt halen. Er is altijd een afleveradres. Dat is vaak een bedrijf dat niks met de smokkel te maken heeft. De politie ziet dat de lading tussendoor eventjes stopt om de drugs eruit te laten. En dan grijpt de politie in. We zagen dat vaak in (West-)Brabantse loodsen gebeuren.

Drugslabs
Ondanks de successen passeren de meeste drugs ongezien. Kenners denken dat zo 80 procent gewoon bij de klanten terecht komt. Dat bleek wel uit twee bekende Brabantse drugszaken. De coke was goed verstopt het land binnen gesmokkeld: opgelost in karton dat werd verwerkt in drugslabs in St. Willebrord en Lepelstraat.

De vracht voor Roosendaal kwam ook ongehinderd binnen. Het zat tussen een lading goederen, meldt de politie in een kort persbericht. Zoals altijd beschermt de politie het onderzoek en de vinders die er meestal niks mee te maken hebben.

Maar de politiefoto's vertellen meer. Er zijn typische wand-ribbels zichtbaar van een zeecontainer. De drugs staan op een pallet, in grote pakketten. In plastic verpakt, ingesnoerd en afgetapet. Als je ze telt kom je op 11 aan de zichtbare kant en mogelijk evenveel aan de andere kant. 22 in totaal, dat delen door 750 betekent pakweg 34 kilo per pakket.

Dat is nog te tillen, zeker als je met zijn tweeën bent. Dit vertelt iets over het transport. Bovendien zie je zelfgemaakte hengsels, om een pakket snel te kunnen pakken. Dit duidt op de meest gebruikte methode om de drugs op te halen: rip-on, rip-off. Oftewel: d'r in en d'r uit. De douane treft dit soort verpakkingen vaker aan, vorige maand nog in Rotterdam. Ook gewone sporttassen worden er voor gebruikt.

Wraak
En dat betekent in de praktijk bijvoorbeeld een team van drie man ('uithalers') die het komen ophalen. Eentje op de uitkijk, twee met een bestelbusje. Container open maken, snel alles pakken en wegwezen. Dat moest hier ook gebeuren. Misschien al wel in de haven. Maar het is niet gebeurd.

Nou vergeet een misdaadorganisatie geen drugs, daarvoor is alles te kostbaar. Misschien zouden ze 's nachts opduiken. Wie zal het zeggen. Maar ze waren te laat en zitten met een grote schadepost. Iemand is zijn investering kwijt en mogelijk erg boos. Vandaar dat de politie dit soort acties als het even kan, snel naar buiten brengt: om roekeloze straffen en wraakacties in de onderwereld te voorkomen. Want het gaat om veel geld.

De 750 kilo is veel, maar zeker geen record, we zagen de vrachten de voorbije jaren alleen al in Brabant tot de 8000 kilo komen. En in Antwerpen onderschepte de douane vorig jaar een vracht van 11.500 kilo coke, de grootste ooit. Het geeft aan hoe groot de hoeveelheden zijn die binnen stromen en hoe ze ook blijven groeien in omvang.