"Bedankt voor alle mooie jaren", staat op het spandoek. Een bedankje voor zijn passagiers die hij tientallen jaren naar de overkant bracht. “Vanwege de corona kan ik het niet iedereen persoonlijk vertellen, maar dit werkt ook goed.”

“Sinds de coronacrisis is het hier wel een stuk stiller geworden met het overzetten van auto’s”, vertelt Rien. "Je merkt dat veel mensen thuiswerken en dat het daardoor sneller doorrijdt op de A2. Daardoor is het hier rustiger, maar dat zal hopelijk wel weer aantrekken.”

De Amalia waar Koopmans op vaart is een zogeheten kabelpont. “Een eenmanspont”, vertelt hij. “Via die kabel trekt de pont zichzelf op de motor naar de overkant. “In al die jaren heb ik één keer meegemaakt dat we stilvielen midden op de Maas en er kwam net een schip aan. Dan moet je heel snel reageren, want wij liggen aan een kabel. Je kunt wel voorstellen wat er gebeurt als zo’n schip niet stopt.”

In de 44 jaar dat Rien heen en weer ging, is er heel veel veranderd. Nu kan hij zijn werk deels doen vanuit een comfortabele stuurhut, maar in de beginjaren werd de motor in de buitenlucht op het dek bediend. “Toen werden er ook nog koeien los overgezet, dat was altijd een bende want die scheten alles onder.”

2020 was voor Stichting de Maasveren een pikzwart jaar. Naast alle beperkingen en maatregelen door corona, overleden ook drie collega’s uit het kleine, maar zeer hechte team.

LEES OOK:

Verwarring bij Brabantse veerdiensten over invulling coronaregels na 1 juni

Maasveren weigeren recreatieve fietsers nadat veerbaas Wim overleed aan coronavirus