De GGD speelt een belangrijke rol tijdens de coronacrisis. Omroep Brabant kijkt de komende periode achter de schermen mee bij GGD Hart voor Brabant en doet daarvan verslag.

27 februari 2020 was voor Gerard Megens een heugelijke dag. Na 45 jaar zwaaide hij die winterse donderdag af als arts. De laatste tijd was hij specialist ouderengeneeskunde in de regio Eindhoven. Tijdens een bescheiden afscheidsborrel wist niemand dat die datum vooral de boeken in zou gaan als de iconische start van de coronacrisis in Nederland. Live op tv maakte toenmalig minister Bruno Bruins bekend dat de eerste coronapatiënt in een Tilburgs ziekenhuis lag.

Ook Gerard kon niet vermoeden dat de uitbraak zó uit de klauwen zou lopen. Zo vierde hij zijn pensioen een week later nog in een volgepakte woonkamer, thuis in Nuenen. Familieleden genoten van een diner: “Toen hadden we het er amper over.”

Het aantal coronabesmettingen steeg daarna snel en de gezondheidszorg kraakte. De oud-arts hield er een naar gevoel aan over. Gerard moest denken aan de beroemde kapitein Schettino. Tegen alle regels in verliet die Italiaan in 2012 als een van de eersten cruiseschip Costa Concordia, toen dat in de Middellandse Zee kapseisde. Bij de scheepsramp kwamen 32 mensen om. Het leverde Schettino de bijnaam 'Kapitein Lafaard' op.

Gerard weigerde die personage in zijn eigen leven te spelen. Hij wilde zijn mouwen opstropen, maar niet aan bed bij coronapatiënten. "Gezien mijn leeftijd leek me dat niet verstandig." In mei kruisten de wegen van Gerard en de GGD elkaar. Na een korte inwerkperiode was Gerard direct een van de meest ervaren mensen op de GGD-burelen in Den Bosch.

Vandaag de dag nestelt Gerard zich als ‘eerste aanspreekpunt’ in een krap kantoortje. Vliegensvlug schakelt hij tussen zijn mail, Teams en telefoon. Als vraagbaak is hij er om lastige kwesties waar GGD-collega's mee zitten, te beantwoorden.

Een commerciële teststraat houdt zich alwéér niet aan de afspraken. "Mag ik dat melden bij de Inspectie?" Gerard stemt in. Iemand van een jaar of zestig is in een zorginstelling aan corona gestorven. “Een paar jaar jonger dan ik”, realiseert hij zich hardop. Aan hem de taak het overlijden door te geven aan het RIVM. Bij een bedrijf zijn meerdere medewerkers positief getest. Gerard belt de manager of de uitbraak al onder controle is.

Geen moment is zijn witte bureau leeg. Om het uur legt iemand een stapeltje papieren neer: coronagevallen waar de kwieke arts zich over buigt. “Ah, een herbesmetting.” Gerard zit op het puntje van zijn stoel en knijpt zijn ogen even fijn. Herbesmettingen zijn uitzonderingen. Hij wrijft over zijn kin. “Toch niet. Het is iemand die zich bij een andere GGD liet testen, maar wel in 'ons' gebied woont. Die zitten er ook tussen.” Gerard streept ‘m af. “Die is voor onze bron- en contactonderzoekers.”

Terwijl collega's af en aan lopen blijft Gerard kalm. Als een bedreven wiskundeleraar legt hij ingewikkelde sommen begrijpelijk uit. Al zijn er ook coronadilemma's die niet alleen met rekenwerk op te lossen zijn. Zoals iemand die zes weken na een positieve test wéér een positieve uitslag heeft. Heeft diegene voor een tweede keer corona of signaleert de test oude virusdeeltjes en is die persoon vals-positief, dus niet-besmettelijk? Dan maar het zekere voor het onzekere: “Hij heeft wat hoestklachten. Het is beter om toch weer in quarantaine te gaan.”

De dag trekt vlug aan draaischijf Gerard voorbij. Hij voelt zich er als een vis in het water. Toch hoopt Gerard dat hij over een paar maanden, als zijn contract eindigt, hier niet meer nodig is. Dat de pandemie zich in rustig vaarwater bevindt en Gerard echt kan genieten van zijn pensioen. In de wetenschap dat hij absoluut geen 'Kapitein Lafaard' is.

LEES OOK:

Aflevering 1: 1700 auto's rijden op één dag door de coronateststraat in Den Bosch: 'Kan ik hier bestellen?'

Aflevering 2: De GGD wil wel, maar kan inenten in Veghel nog niet opschalen door schaarste aan coronavaccins

Aflevering 3: Lastige dilemma's blijven bij bron- en contactonderzoek dat weer op volle toeren draait