John en Henrita zijn de derde generatie die de kroeg runt. "Als onze laatste twee jaar verfilmd zou worden, zou je het script ongeloofwaardig vinden. De moeilijke beslissing om te stoppen werd gevolgd door corona waardoor we amper nog open zijn geweest. Het noodlot sloeg helemaal toe toen John ernstig ziek bleek te zijn. Een echt afscheid van D'n Bens zit er niet in", zegt Henrita met een trilling in haar stem.

In maart gaat de slopershamer in het café. Op die plek in het hart van Langenboom komen woningen. John en Henrita hebben een levensbestendig huisje gekocht op plek van hun café. Het huisje zal pas over ruim een jaar klaar zijn en de kans dat John het ooit zal zien is erg klein. "Hij heeft kanker. Hij gaat nu hard achteruit en heeft veel pijn", vertelt zijn vrouw Henrita.

Toen ze het besluit namen, hadden ze anderhalf jaar de tijd om afscheid te nemen. "Het besluit voelde niet als een opluchting. Een café in een klein dorp is geen werk. Het is je leven. Je staat altijd paraat, ook als je gesloten bent. De één belt aan voor een pakje sigaretten, de ander voor een kratje bier. We kennen de mensen en bieden een luisterend oor. Onze klanten zijn een beetje onze familie geworden. Wij konden niet naar feestjes en verjaardagen, wij gaven de feestjes", zegt Henrita, om er snel aan toe te voegen: "Dat deden we met veel plezier."

Toch brak het horecaleven de twee op. "Het gaat altijd door zonder pauze en dat brak ons allebei op", legt Henrita uit. "Onze kinderen wilden het niet overnemen. Die vonden het bestaan te onzeker en weten hoe hard werken het is. We waren best bang dat we het contact met de klanten zouden missen. We hebben niet eens aan dit idee kunnen wennen, want in maart moesten we ineens dicht vanwege corona. In augustus hebben we de coronakermis in Langenboom nog meegepikt. In oktober moesten we opnieuw op slot."

Intussen kreeg John te horen dat zijn dagen geteld waren. "Hij heeft longkanker die inmiddels uitgezaaid is naar de botten. Hij gaat nu heel hard achteruit. We hadden nog zoveel plannen voor een echt afscheid. Een Gooise kakbingo, een oktoberfest, ons jaarlijkse Rock D'n Bens met lokale bandjes en natuurlijk een receptie en feest voor onze stamgasten. Dat laatste hadden we desnoods buiten gedaan in het voorjaar. John wil wel, maar gaat dat waarschijnlijk niet redden."

Een dorp zonder café is doods. Dat weten de inwoners ook. Vrij snel nadat duidelijk werd dat D'n Bens zou stoppen, werd dorpsinitiatief 'Eigen kweek' opgericht om Langenboom leefbaar te houden. "Het uitzicht op een nieuw café wordt hierdoor een stuk groter", zegt Henrita met wat opluchting in haar stem.

De Benskes hebben nog geen afscheid genomen van hun klanten. Klanten hebben hen ook nog niet vaarwel gezegd. "Er staan spandoeken voor de deur en grote posters waarin we bedankt worden. We krijgen bloemen en kaartjes, echt ongelofelijk. Het doet ons zo goed, het helpt ons echt. Dit weekend gaat voor de laatste keer ons cafetaria open. Het zal heftig zijn maar er wordt vast ook weer gelachen. Zo is het altijd geweest."