Om drie uur ging dinsdagnacht de wekker. Vaste prik. Toch ziet de ochtend er sinds de sneeuwbuien van afgelopen weekend nét iets anders uit dan normaal, legt Beppie uit. "Meestal gaan we op de fiets, maar dat is nu echt afzien. Daarom pakken we nu toch maar de auto."

Dat is trouwens geen overbodige luxe. "Het is al niet echt warm buiten, maar de gure wind maakt het extra koud." Gelukkig heeft het tweetal daar inmiddels een oplossing voor: "Gewoon wat harder lopen. We kijken wel goed uit, hoor. Want jeetje, het was behoorlijk glad," vertelt Beppie, die vorig jaar mei nog haar been brak toen ze tijdens haar ronde onderuit ging met de fiets.

Na zo'n tweeënhalf uur ploeteren door de kou waren alle kranten weer netjes bezorgd. Voor Hans is dat het moment om nog snel een dutje te doen. "We drinken samen een kopje koffie en dan duikt hij tot halftien zijn bed in. Zelf blijf ik wakker. Maar ja, ik ga 's avonds ook al na het Achtuurjournaal naar bed."

Voor veel mensen klinkt het misschien niet ideaal, maar Beppie vindt het heerlijk om de dag te beginnen met haar krantenwijk. "Iedereen heeft het tegenwoordig over mindfulness en zen worden. Nou, dit is mijn routine, waardoor ik helemaal tot mezelf kom."

Het was dan ook even wennen toen afgelopen maandag de kranten uit voorzorg niet bezorgd hoefden te worden. Maar wie denkt dat de twee toen heerlijk hebben uitgeslapen, heeft het mis. "Dat hadden we stiekem wel gehoopt, alleen onze biologische klok staat toch op die vaste tijd ingesteld. In de zomer is dat heerlijk, nu was het toch een beetje saai."

Het koppel nam het werk zo'n twintig jaar geleden over van hun dochter, die er door gezondheidsproblemen mee moest stoppen. Tijdelijk, dachten ze toen. Toch springen ze nog altijd bij als er extra handjes nodig zijn.

"Vrienden van ons zijn krantenverdelers en die komen vaak mensen te kort. Dan helpen we graag. Soms is dat een paar maanden, soms zelfs twee jaar achter elkaar. Nu lopen we bijvoorbeeld de wijk van een 81-jarige man."