Kruikenstad mocht 100 jaar geen carnaval vieren, maar Wim (76) kwam daartegen in opstand
Het verbod van carnaval in Kruikenstad gaat terug naar 1857 en een boze pater. Een paar dagen voor vastenavond stond de pater Bernard Hafkenscheid te preken in een Tilburgse kerk. Zijn preek werd ruw verstoord door hossende en feestende carnavalsvierders. De pater werd hier zo boos om, dat hij ervoor zorgde dat de bisschop van Den Bosch een honderdjarig verbod op carnaval gaf in Tilburg. Mensen mochten vanaf dat moment niet meer in het openbaar carnaval vieren.
"Het carnavalsvirus zat erin en moest eruit."
Maar ook nadat de honderd jaar was verstreken, duurde het nog even voor er verandering in de situatie kwam. De Tilburgse Wim Vugts vierde met zijn vrienden carnaval in andere Brabantse steden. Daar zagen ze hoe het er ook aan toe kon gaan. In 1962 richtte hij met zijn vrienden de carnavalsvereniging De Bierpompen op. "Het carnavalsvirus zat er gewoon in en moest naar buiten", vertelde hij zondag bij het Omroep Brabant-programma KRAAK.
De Bierpompen deden twee verzoeken om een optocht te mogen organiseren, maar die werden beide afgewezen. Daarom besloot de vereniging in 1964 het heft in eigen handen te nemen.
"Onze Prins en secretaris werden opgepakt door de politie."
"Samen met een andere vereniging, K.V. de Steunzolen, regelden we toch een optocht", vertelt Wim trots. "We hadden twee koetsen, twee vrachtwagens en drie luxe wagens. In de krant hadden we een artikel geplaatst waarin stond dat we de Prins gingen ophalen van het station. De gemeente heeft dat volgens mij wel gelezen, want de politie was er snel bij." Agenten geboden de mannen onmiddellijk te stoppen waar ze mee bezig waren. Toch wist de groep nog naar het station te sluipen om hun Prins op te halen.
"We eindigden in de Piushaven en daar werden onze Prins en tevens voorzitter samen met de secretaris opgepakt door de politie. Ze moesten mee naar het bureau en er werden 34 bekeuringen uitgedeeld." Lachend vertelt Wim dat de processen-verbaal een aantal dagen later allemaal werden geseponeerd.
"Het feest leeft net zo erg onder de jongere generatie."
Een jaar later mocht het feest, tot grote opluchting van Wim en zijn vrienden weer voluit gevierd worden. Tot op de dag van vandaag is Wim nog lid van zijn geliefde Bierpompen. Al kan hij nu minder doen dan vroeger, hij heeft veel vertrouwen in de volgende generatie carnavalsvierders. "Het feest leeft net zo erg onder de jongere generatie. Het is in goede handen."