Ja, Kitty heeft kanker en weet dat het einde steeds dichterbij komt. Enkele weken geleden kreeg ze te horen dat uitzaaiingen in haar lever aan het groeien zijn. Ze wil absoluut niet dat mensen haar zien als patiënt. Ook om die reden had ze het vreselijk moeilijk met een borstamputatie en het verliezen van haar haar. "Zonder die borsten en haren heb je zichtbaar kanker. Dan kun je jezelf niet verstoppen." Een reconstructie volgde en het haar groeide weer aan.

Kitty heeft haar kanker een naam gegeven: Theodore, naar de huisarts die weigerde haar door te sturen voor een mammografie. In de tien jaar dat Theodore nu bij haar is, verstopte ze zich niet maar zocht e juist de schijnwerpers op. Ze stond op het toneel met vier solovoorstellingen:

• Vals plat: over de mammografie die haar huisarts niet nodig vond, hoewel er veel familieleden kanker hadden. Korte tijd later werd een gezwel van 10 centimeter in haar borst gevonden.
• Ik heb nog iets op mijn lever: over de uitzaaiingen die in 2016 ontdekt werden op haar lever.
• Niemandsland: over terminaal ziek zijn maar je nog niet ziek voelen.
• Kreeft: over doorzetten en niet loslaten. Kitty is kreeft van sterrenbeeld en de vertaling in het Engels is Cancer.

Kitty vertelt over een reis naar Lanzerote. Het eiland ademt de sfeer uit van een kunstenaar die er in 1992 verongelukte. "Zijn kunst staat nog op rotondes. Kunst overleeft de dood. Toen ik dat zag, dacht ik: ik moet een boek schrijven."

In het boek verweeft ze haar vier theatervoorstellingen met gesprekken met artsen, patiënten, vrienden en bekendheden die ze in de theaterwereld heeft ontmoet. Zo maakte Hella de Jonge, de vrouw van cabaretier Freek, zelfs een documentaire over Kitty's verhaal.

Wat hoopt Kitty dat mensen bijblijft als ze haar boek hebben gelezen? Over die vraag denkt ze even na. Dan zegt ze: "Als jij in een spreekkamer zit, niet per se van een oncoloog, hoop ik dat je ziet dat achter die witte jas ook gewoon iemand met emoties zit. Ik hoop dat je in die spreekkamer jezelf durft te zijn. Geen sociaal wenselijk gedrag vertoont, maar je angsten en emoties op tafel legt. Alleen dan krijg je zorg op maat."

En mensen die ooit bij een oncoloog belanden, gunt ze dat ze hun arts echt leren kennen en omgekeerd. "Je gaat samen een lang traject aan, het is een soort 'Married at First Sight'. Dan moet er wel een klik zijn."

Wat ze ook hoopt, is dat door haar boek de angst voor mensen met kanker een beetje verdwijnt. "We zijn nog precies dezelfde mensen, waar alleen toevallig een raar wezentje in is geslopen. Zelf vindt ze fijn als de kanker een keer benoemd wordt, maar dat daarna alles bij het oude blijft. "Als de situatie dan verandert en er is reden om het er weer over te hebben, meld ik me wel."

Ook hoopt ze dat mensen met een terminale ziekte 'het warme gedeelte vinden in de waterval'. Waterval, zo heet ook haar boek. "Als je kanker of een andere dodelijke ziekte krijgt, word je meegesleept door een waterval. Je ziet niet waar je allemaal tegenaan gaat botsen. Maar probeer omringd door echte vrienden toch de warme stroom binnen die waterval te vinden: de plek waar je er nog steeds het beste uit kunt halen."

Om het boek te kunnen uitbrengen, is 12.000 euro nodig. Daarvoor is een crowdfunding gestart. Kitty hoopt dat haar boek over vier maanden in de winkels ligt.

En als het einde komt? "Ik wil de aftakeling voor zijn, dus wil ik euthanasie. Ik heb doelen en werk nu nog keihard om niet aan dat moment te hoeven denken. Maar het gaat komen, dat weet ik wel."

Kitty deed eerder haar verhaal in televisieprogramma KRAAK van Omroep Brabant: