Paula probeert te helpen na een positieve test: 'Wie laat mijn hondje uit?'
“Dit werk geeft voldoening. We leveren een bijdrage aan het beteugelen van corona. Voorkomen kunnen we het niet, maar we kunnen er wel voor zorgen dat niet nog meer mensen besmet raken. Dat het binnen de perken blijft. Wij zitten daarbovenop." Wat daarbij ook helpt is goede voorlichting, zegt Paula. "Tijdens een telefonisch contact heb je die mogelijkheid."
Toen de GGD vorig jaar mei begon met het bron- en contactonderzoek was Paula er meteen bij. “Ik zat in een van de eerste opleidingsklasjes.” Interviewen was ze vanuit haar werk in het communicatievak al gewend. Het ligt haar. “Het is leuk om veel verschillende mensen te spreken. Je stapt even een leven van iemand binnen. Door vragen te stellen probeer ik een beeld te krijgen van de situatie waarin iemand zit.”
"Wat we delen is dezelfde gezonde nieuwsgierigheid naar mensen."
Ze is ook alert op wat er niet gezegd wordt. “Dan hoor ik op de achtergrond een hond blaffen en dan vind ik het mijn plicht om erop te wijzen dat je met een positieve besmetting beter niet kunt knuffelen met de hond.” Maar ze voegt er meteen aan toe: ”Wij zijn geen politie.”
Waar ze als zelfstandig communicatie-professional en fotograaf altijd in haar eentje aan het werk was, meestal thuis, heeft ze nu tot haar plezier ineens heel veel collega’s. “Van heel verschillend pluimage, ze komen echt overal vandaan. Wat we delen is dezelfde gezonde nieuwsgierigheid naar mensen en de overtuiging dat wat we doen nu heel nuttig is.”