‘Pareltjes’ noemt ze de momenten waarop ze mensen heeft kunnen helpen. “Je vraagt of ze vervoer hebben naar de teststraat, of er iemand is die de boodschappen kan doen? Je draagt ideeën aan en soms helpt zelfs de wijkverpleging mee.”

Haar leven lang reisde Wilma Richter, opgeleid als biochemicus, voor internationale hightechbedrijven de wereld over. Ze was de ‘trouble-shooter’ die werd ingehuurd om nieuwe projecten te begeleiden en in te grijpen als er fouten ontstonden.

Nieuwsgierigheid en een voorliefde om met mensen samen te werken brachten haar in oktober naar de GGD. “ Er is hier een alle-handen-aan-dekmentaliteit die heel motiverend is.”

“Het is heel dankbaar werk. Je krijgt energie terug van mensen die blij zijn dat ze gebeld zijn. Ik probeer iedereen zo aan te spreken dat ze niet in de verdediging springen. Je wil mensen vooral meenemen in de aanbevelingen van de GGD en duidelijk maken dat het niet om hen gaat, maar dat de regels bedoeld zijn om anderen te beschermen. Dat is vaak een pijnlijk moment in het gesprek, die shift die gemaakt moet worden als je de connectie aangeeft dat ze het voor anderen moeten doen. En dat betekent: even tanden op elkaar en thuis blijven.”

Ze hoort het als ze leeftijdsgenoten aan de telefoon heeft, zegt Wilma. “Dat is vaak. Het klikt meteen.” Voorlopig ziet ze zichzelf dit werk zeker nog blijven doen. “Het is belangrijk, ik heb hier een toegevoegde waarde.”

Klik hieronder op de drie medewerkers om hun verhaal te lezen: