Camiel meldde zich begin dit jaar bij de GGD. Zijn Stadsherberghe De Kei in Helmond was gesloten, voor de tweede keer sinds de coronacrisis. “Ik heb het café in juli 2019 overgenomen en een fantastisch jaar gedraaid. Totdat corona in maart 2020 alles platlegde.” Die eerste golf wist hij nog door te komen met onderhoudsklussen aan zijn café. En hij werd pakketbezorger.

“Dat deed ik ook toen de tweede golf kwam en we opnieuw dicht moesten. Maar in plaats van pakjes te bezorgen kwam ik deze keer op kantoor terecht en dat was niet echt wat ik wilde.“ Van een collega hoorde hij dat de GGD nog mensen zocht. “Ik kon meteen aansluiten bij een trainingsgroep. Kennelijk deed ik het goed, want ik mocht door.”

Hij werkte eerst een paar dagen onder begeleiding van ervaren ‘bemonsteraars’. Diezelfde week draaide hij zijn eerste zelfstandige dienst. “In het begin was het wel spannend en denk je nog: doe ik het wel goed? Wat hielp was dat ik zelf al een paar keer getest was, dus ik kon mensen vanuit mijn eigen ervaring gerust stellen.”

Camiel is onder de indruk van de zorgvuldigheid waarmee alles gebeurt. “We werken altijd in teams. Als de een monsters afneemt, is de ander zijn assistent die de gegevens invoert en de buisjes klaarzet en aangeeft.” Dat wisselen ze na twee uur af.

Bang dat hij zelf besmet raakt is hij niet. “Ik denk dat je in de supermarkt groter risico loopt op besmetting. We werken zo veilig mogelijk. Zelfs als we in de pauze gebruikmaken van de wc nemen we desinfectiedoekjes mee om alles weer schoon te maken.”

Voorlopig lijkt de horecabaas zijn bestemming in coronatijd gevonden te hebben. “Ik ben heel blij dat ik me op deze manier nuttig kan maken. Het klinkt misschien gek, maar het is ook best gezellig. Ik werk met mensen die normaal gesproken heel verschillend werk hebben en dat levert heel leuke gesprekken op.” En natuurlijk: er wordt op zijn tijd ook gelachen. “Maar als we aan het werk zijn, zijn we heel serieus bezig.”