Jordens Peters blijft ondanks frustratie positief: 'Met negativiteit ga je geen punten pakken'
Peters kreeg na 75 minuten zijn tweede gele kaart, dus rood. De beelden kwamen die avond nog wel een paar keer in zijn hoofd voorbij. “Na een wedstrijd slaap ik nooit lekker, dan zit je nog vol met adrenaline. Het scheelt dat de wedstrijd nu om half vijf was, bij een avondwedstrijd is het nog lastiger. Maar zo’n moment gaat altijd nog wel even door je hoofd, sowieso in zo’n belangrijke wedstrijd.”
En ook omdat het in de ogen van Peters niet terecht was. “Heel eerlijk? Ik vond het geen tweede gele kaart. Ik kom stevig in, maar raak de bal. De scheids vond mij met twee benen inkomen, maar dat is absoluut niet gebeurd. Mijn linkerbeen stond nog aan de zijkant. Ik vond het te makkelijk gegeven. Ook gezien het belang van de wedstrijd, dan mag je best een beetje stevig laten voetballen. In sommige landen is dit niet eens een overtreding. Maar goed, we spelen in Nederland. Het geeft gewoon een zuur gevoel, je bent je voordeel kwijt.”
"In het veld begreep ik er niks van dat de scheids het doelpunt afkeurde."
De rode kaart was één van de momenten waarop scheidsrechter Siemen Mulder een hoofdrol speelde. In de eerste helft deed hij dat door een doelpunt van Peters' ploeggenoot Wesley Spieringhs af te keuren. “In het veld begreep ik er niks van. Als je dan later ziet hoe de duw waarvoor hij fluit tot stand komt, maakt dat de frustratie alleen maar groter. Het is zo’n belangrijk moment.”
En zo waren er weer een paar momenten waarbij het Willem II niet echt mee zat. Is dat dan de pech die een ploeg in de onderste regionen van de competitie heeft of is dat een fabeltje? “De wet van Murphy is niet voor niets ooit tot stand gekomen, het is wel zo. Er zitten veel zaken tegen, van blessures tot scheidsrechterlijke beslissingen. Maar daar moet je niet te lang in blijven hangen."
"Het is het gevaar dat het veel frustratie oplevert", vervolgt Peters. "Je kunt het ook niet altijd de schuld geven. Je moet eerst naar jezelf kijken. Je kunt het er nog heel veel dagen over hebben, uiteindelijk moet je door. Opgeven is geen optie.”
"Ik snap de supporters en voel zelf ook bepaalde frustraties van binnen."
Peters begrijpt dat supporters gefrustreerd zijn, maar met negatieve gevoelens kan hij nu niets. “Ik snap het hoor. En ik begrijp dat de laatste weken weinig hoop geven. In deze tijd krijg je dan vaak de vraag of je het nog ziet zitten. Dat is geen vraag, er is geen optie. Je gaat sowieso door. Er zijn nog elf wedstrijden te spelen, je moet strijdbaar zijn als team. Alle negativiteit gaat ons niets opleveren. Ik snap het en voel zelf ook bepaalde frustraties van binnen, omdat je er geen grip op krijgt om het om te draaien. Supporters mogen niet eens naar het stadion, die kunnen er niet eens bij zijn. Dat is nog frustrerender.”
De eerste kans om wel een goed gevoel te krijgen is zondag, zonder de geschorste Peters, tegen Sparta. “We moeten gewoon punten gaan pakken, zo simpel is het. En hoofdzaak één is dan om twee ploegen onder je te houden, zodat je niet direct degradeert.”
Dat Peters die wedstrijd in Rotterdam vanuit huis moet kijken is extra frustrerend voor hem, zeker omdat hij na een paar duels afwezigheid tegen ADO juist weer in de basis stond. “Dat is zeker frustrerend. Ik wil het team helpen om uit deze situatie te komen. Door die tweede gele kaart ben ik eigenlijk dubbel gestraft. Je mist het laatste kwartier en kan een wedstrijdje brommen. Dat is heel frustrerend.”