Collier heeft drie hersenschuddingen in 15 maanden gehad. Dat maakt de gezondheidsrisico's om te blijven ijshockeyen op topniveau te groot. Eind januari nam hij de moeilijke beslissing om er dan maar helemaal mee te stoppen. Hij zit nu nog midden in de verwerking.

"Het is moeilijk te accepteren, maar ik kan niet meer ijshockeyen omdat ik zelfs een lichte bodycheck niet meer goed kan opvangen zonder last te krijgen. Ik heb drie keer een hersenschudding gehad in korte tijd en dat brengt risico's met zich mee. Ik heb overlegd met mijn fysio, de staf, ik heb gesprekken gehad met oud-teamgenoten, familie en mijn vriendin. Vind je het dat waard?"

Ik heb het voor het eerst uitgesproken tegen mijn fysiotherapeut bij de Trappers, aan de telefoon. Hij is mijn aanspreekpunt, mijn begeleider in alle processen die ik moest doorlopen. Op een dinsdag heb ik het bij de club verteld. Nadat ik bij de neuroloog was geweest."

"Het is een zware, emotionele herinnering", vertelt Collier, die nog steeds aangeslagen klinkt. "Het was een moeilijke dag, een moeilijke tijd. Als je het uitspreekt, maak je het definitief."

Hoewel Collier pas 29 is, maakt ijshockey al 25 jaar een groot deel van zijn leven uit. "Dat stopt nu en dat is moeilijk. Een heel proces en daar ben ik nog steeds mee bezig. Het is emotioneel voor me om het erover te hebben. Accepteren dat ik geen ijshockeyer meer ben, dat heeft nog wel wat tijd nodig."