De cassetterecorder was de opvolger van de veel grotere en onhandigere bandrecorder. Een houten blokje dat Lou Ottens ooit gebruikte om zijn auto omhoog te tillen bij een lekke band, was voor de uitvinder het voorbeeld van hoe de cassette moest worden. Klein en het moest in je zak passen. Dat is in ieder geval gelukt. Zelf kon de uitvinder, die voor Philips ook de cd uit heeft gevonden, zich er enorm over verbazen dat de audiocassette zelfs nu nog steeds fans heeft.

Conservator Sergio Derks van het Philips Museum in Eindhoven noemt het overlijden van de uitvinder een groot verlies. "De uitvinding van de cassette was van grote betekenis voor de jongerencultuur en muziekwereld." In 2013 had het museum een tentoonstelling over vijftig jaar cassettebandjes. Daar was de uitvinder toen nog bij aanwezig. "Een beminnelijke man", zegt Sergio Derks.

Dat de cassette ook van grote betekenis is geweest voor de popmuziek blijkt uit de autobiografie van Rolling Stones-gitarist Keith Richards. Die was zo gefascineerd door de uitvinding dat hij in de jaren zestig een Philips-cassetterecorder kocht.

Toen Richards op een avond terug in zijn hotel kwam, speelde hij wat op zijn gitaar. Hij nam het op met zijn cassetterecorder en viel daarna in slaap. De volgende dag had hij het intro en twintig minuten gesnurk op een cassettebandje staan. De muziek zou later het intro worden van de wereldhit 'I can't get no Satisfaction'.

Het was niet altijd alleen maar muziekplezier met de bandjes. Soms liepen ze vast in de cassetterecorder, of nog erger, brak de tape. Met plakband werd dat dan provisorisch weer aan elkaar geplakt. Ook liet de geluidskwaliteit nog al eens te wensen over. Bandjes konden jengelen in de recorder en soms zat er veel ruis door de muziek.

Maar de populariteit was desondanks enorm groot. Jongeren speelden muziek op hun walkman of cassetterecorder. Conservator Sergio Derks maakte er vroeger zelf hoorspelen mee. Ouders namen er de stemmen van hun kinderen mee op. Piratenzenders gebruikten de extra lange C-120 bandjes om hun programma's op te nemen. En zelfs bij de regionale omroep gebruikten radioverslaggevers ooit de cassette om hun reportages op te nemen.

Net als de ouderwetse langspeelplaat op vinyl is het cassettebandje bezig met een comeback. Sommige artiesten nemen hun muziek weer op een cassettebandje op. In het Gelderse Lochem is zelfs een fabriekje dat weer cassettebandjes maakt.

Dat het bandje bezig is met een revival merken ze ook bij Retro Vinyl & Vintage in Bergen op Zoom: "Wij hebben een grote collectie cassettebandjes. Mensen komen van heinde en verre om ze te kopen. Niet alleen vijftigers en zestigers die er mee opgroeiden, maar ook jongeren die de walkman van hun ouders wel eens willen gebruiken", zegt Anne van Rijswijk.

Ze heeft ook een collectie opgeknapte cassettedecks in de winkel staan. Die vliegen de winkel uit: "Er is echt een run op, we worden zelfs gebeld of we ze weer op voorraad hebben", zegt Anne.

De uitvinder van de cassettebandjes kon de verwondering voor techniek met een twinkeling in zijn ogen overbrengen op anderen, zegt Olga Coolen, directeur van het Philips Museum. Volgens haar was de cassette van enorme betekenis voor de jeugdcultuur in de jaren tachtig: "De cassette was betaalbaar en je kon je ermee onderscheiden."