Freya is na ernstig ongeluk ketting van haar oma kwijt: 'Ik huil elke dag'
Op 28 januari kreeg Freya uit Hoogerheide een ernstig ongeluk op de Putseweg in Ossendrecht. Daar raakte ze met haar auto van de weg en reed ze tegen een boom. De brandweer moest haar uit de auto bevrijden en een helikopter heeft Freya vervolgens naar het UMC in Antwerpen gebracht. Zelf weet ze niks meer van het ongeluk.
"De dokters hebben gevochten voor mijn leven."
Freya lag drie weken in coma en werd in die tijd verschillende keren geopereerd. Ze houdt het nauwelijks droog als ze erover vertelt. "De dokters hebben gevochten voor mijn leven. Ik had 22 ribben gebroken. Ook mijn linkerbeen, linker elleboog, twee rugwervels en bekken waren gebroken. Ik had klaplongen en ernstig bloedverlies, had dus een bloedtransfusie nodig. Door meerdere hersenbloedingen was ik mijn zicht verloren. Dat heb ik nu weer een beetje terug." Donderdag gaat ze naar een revalidatiecentrum om weer te leren lopen.
Nadat Freya uit coma ontwaakte en ook weer wat helderder kon nadenken, realiseerde ze zich dat ze iets heel dierbaars kwijt was geraakt. "Ik droeg iedere dag een gouden ketting met een hanger in de vorm van een kalender. Daarop staat 18 juli, de trouwdatum van mijn opa en oma. Die kocht mijn opa destijds voor oma. Ik besefte me dat ik die na het ongeluk nooit terug heb gezien."
"Er hangt een dubbele emotionele waarde aan de ketting."
Die ketting is erg belangrijk voor Freya. Ze was heel close met haar oma en belde haar wekelijks. "Zeven jaar geleden overleed ze. Toen kreeg haar oudste dochter, mijn tante, dat kettinkje. Twee jaar daarna kreeg mijn tante te horen dat ze maagkanker had en het niet zou overleven. Vlak voordat ze overleed, gaf ze die ketting aan mij. Ze zei dat die bij mij hoorde. Dus er hangt een dubbele emotionele waarde aan de ketting", vertelt Freya verdrietig.
Samen met haar familie heeft Freya van alles geprobeerd om de ketting weer terug te krijgen. "Ik heb de ambulance, brandweer en politie gebeld. Aan de eerste hulp heb ik gevraagd of hij nog ergens tussen mijn kleren zat. En aan het sloopbedrijf waar mijn auto heen ging, heb ik ook gevraagd of ze hem zagen liggen. Ze hebben de hele auto onderzocht, maar niks gevonden. Mijn familie heeft ook nog gezocht op de plek van het ongeluk. Maar niemand kan mij vertellen waar de ketting is gebleven."
"Degene die hem vindt zou me oneindig gelukkig maken."
Andere sieraden kreeg ze wel terug, zoals een ring en een oorbel. Maar die waren nu juist niet zo belangrijk. "Die kan ik vervangen. Dat plaatje van die ketting nooit. Mijn oma had hem altijd om en ik ook. Zo droeg ik mijn oma en tante dicht bij me."
Freya is ten einde raad. Ze snap niet dat de ketting nog niet terecht is. "Misschien dat iemand hem heeft gevonden en verkocht, omdat het goud is. Voor sommige mensen is het namelijk gewoon een ketting, maar voor mij niet. Ik huil er dagelijks om. Als alleenstaande moeder heb ik niet veel, maar ik wil de vinder er best voor betalen. Diegene zou me oneindig gelukkig maken."
Bekijk hier de beelden van vlak na het ongeluk in januari:
LEES OOK: