Wekelijks gaan ze op op pad, de vrijwilligers van het Natuur Wetenschappelijk Centrum. Per boot en lopend gaan ze langs bij de twaalf camera's die inmiddels al jarenlang draaien in de Biesbosch. "Per week oogsten we honderden filmpjes", vertelt Ronald van Jeveren. "Die worden allemaal bekeken en beoordeeld. Ik ben al sinds 2014 bezig en ik denk dat ik al tweehonderdduizend filmpjes voorbij heb zien komen."

De filmpjes, die worden opgenomen 'in opdracht' van het Natuur Wetenschappelijk Centrum, geven inzicht in de verspreiding en de aantallen van een soort. Belangrijk werk dat zo nu en dan ook voor verrassingen zorgt. "We hebben een paar jaar geleden een das voor de camera gekregen", vertelt Reinier Jaquet. "Meneer of mevrouw dook op, op een plek waar dat helemaal niet kon. De enige verklaring was dat het beest de rivier was overgezwommen. Absoluut sensationeel nieuws."

Behalve voor wetenschappelijk onderzoek, worden filmpjes ook op social-media gebruikt. De filmpjes worden massaal bekeken. "Mensen zijn heel nieuwsgierig naar de geheimzinnige en verborgen dierenwereld die wij laten zien", vertelt Reinier Jaquet. "We krijgen daar enorm veel reacties op, maar zeg nou zelf. Het is toch ook heel mooi om zo mee te kunnen kijken naar dieren in hun eigen wereld."

De camera's reageren op beweging. Een sensor scant de omgeving en bij beweging gaat de camera aan. "Sommige dieren hebben het in de gaten als er voor het eerst een camera staat. Die merken dat er iets vreemds staat en of ruiken dat", vertelt Van Jeveren. "Over het algemeen snuffelen ze er dan aan en zo’n tien minuten later zijn ze het hele ding vergeten en gaan ze hun gang."

Veel camera's, dus dieren, zijn vooral in het donker actief. Dat blijkt uit de honderdduizenden filmpjes én er is een verklaring voor. "Overdag houden dieren zich toch meer schuil, zeker als het druk is in de Biesbosch. 's Nachts is het rustiger. Veel dieren zijn ook aan het donker gewend, ze jagen ook in het donker. Ze zijn uitgerust met de juiste zintuigen."