Tijdens een persmoment in de aanloop naar Milaan-San Remo gaat het over de overwinning van Raymond Poulidor, de opa van Van der Poel, in 1961. “Nee, speciaal is dat niet echt. Het zou hoe dan ook historisch zijn als ik deze ronde ooit win. Ik voel dat dan ook niet als extra motivatie. Ik wist het wel, ik zag het met een mooie foto voorbijkomen op social media.”

Ook de toegenomen druk door zijn goede prestaties van de laatste weken doen weinig met Van der Poel. “Ik voel geen extra druk. Het zou heel cool zijn om te winnen. Maar het is bovenal een moeilijke race, misschien wel de moeilijkste van het jaar. Het lastige aan deze koers is dat je lang moet wachten, de eerste 200 kilometer is het zaak om niet in slaap te vallen. Het is moeilijk om al vroeg iets te forceren. Hoe dan ook: de sterkste renner zal winnen.”

Nadat Van der Poel het seizoen opende met een overwinning in de Ronde van de Verenigde Arabische Emiraten maakte hij indruk met het winnen van Strade Bianche en twee ritten in Tirreno-Adriatico. Gek is het dan ook niet dat zijn naam in de rij met favorieten staat.

Het lijkt nu soms dat alles behalve de winst een tegenvaller zou zijn. Maar ook daar weet de regerend wereldkampioen veldrijden mee om te gaan. “Ik zit al wat langer in deze situatie. Ik lig daar niet wakker van. Uiteindelijk weet je ook gewoon dat je sommige wedstrijden nooit in je leven gaat winnen, omdat ze niet bij je passen. En de kans dat je niet wint is altijd groter dan dat je wel wint.”

Geen druk dus. Voor de buitenwereld in ieder geval, want zelf staat Van der Poel altijd aan de start om het maximaal haalbare te bereiken. En dat is in zijn geval meestal de winst. De uit Bergen op Zoom afkomstige vader Adrie van der Poel reed 'La Primavera', zoals de koers in de volksmond genoemd wordt, dertien keer.

Zijn beste prestatie was een zevende plek, in 1986 en 1988. Dat is tot nu toe beter dan zoon Mathieu, die tijdens zijn debuut vorig jaar dertiende werd. “Ik heb daar wel wat van geleerd. Ik was toen gewoon niet goed genoeg, tijdens de sprint heb ik het zelf verpest.”

Dat moet dit jaar dus anders. Waar Van der Poel de afgelopen weken soms al vele kilometers voor de finish alleen verder ging en zo naar de winst, is dat in Milaan-San Remo – mede door de zware beklimming van de Poggio – niet aannemelijk. Hoe het gaat maakt voor de Nederlandse wielerhoop niet veel uit.

“Ik hoef geen record te pakken om als snelste over de finish te komen. Al doen we er qua tijd het sloomst over, als ik maar win. Maar het hangt allemaal van de benen af wanneer je kunt aanvallen. Je kunt niet te vroeg gaan en je moet vooral geen domme dingen doen.”