Heel even dacht Naomi nog aan een jaar of twee geleden, toen ze Dolly, Billie, Sarah en Ella net had. "Ze zijn toen een keer ontsnapt. Stond de politie ineens aan de deur met vier schapen in de auto. Maar goed, nu was ook het schrikdraadapparaat weg. Meestal nemen ze die niet mee als ze weglopen."

De schrik zat er goed in. "Je vraagt je meteen af of mensen echt zo gek zijn. Maar ik vrees dat het toch zo is..." Nog dezelfde dag deed Naomi online aangifte. "De volgende dag belde de politie al terug. Ze konden er weinig aan doen. Eerst voelt dat heel raar. Maar aan de andere kant: waar zouden zij moeten beginnen?"

Naomi besloot een oproep op Facebook te plaatsen. "Misschien ben ik heel naïef, maar ik had oprecht niet verwacht dat het zo opgepakt zou worden." Inmiddels is het bericht al zo'n 15.000 keer gedeeld. "Het is fijn om te zien dat iedereen zo meeleeft."

De oproep leverde wat tips op. Vooralsnog blijft het bij goedbedoelde adviezen. "We wisten eerst niet dat er een dierenpolitie bestond en dat we de schaapjes via een website op konden geven als vermist. Ook hebben we op advies de wijkagent geïnformeerd."

"We hebben nog geen sprankje hoop gekregen als het gaat om waar de schaapjes nu zijn. We vragen het ons natuurlijk wel af. We hoorden dat dit soort diefstallen vaker gepleegd wordt en dat de beestjes dan worden doorverkocht. Of dat de dieren misschien naar het slachthuis gebracht worden."

Toch zou die laatste optie juist nog tot een goede afloop kunnen leiden. "De schaapjes zijn geregistreerd. Als ze dus over een tijdje via de officiële weg geslacht zouden worden, moet daar ontdekt worden dat ze eigenlijk bij ons horen."

Het verdriet om de verdwenen dwergschapen is niet het enige wat het gezin heeft overgehouden aan de diefstal, vertelt Naomi. "Ik dacht dat mijn zoontje van vier er niet veel van mee zou krijgen. Maar hij vroeg meteen wanneer ik de politie ging bellen, zodat die de boeven konden vangen. Eerder deze week moest zelfs zijn loopfiets naar binnen van hem en hij was bang toen hij in het donker naar buiten moest. Heel naar allemaal."

Naomi ziet de kans steeds kleiner worden dat de schaapjes ooit terug achter het huis staan. "Maar als mijn verhaal die kans ook maar iets vergroot, vertel ik het graag. We blijven hopen."