De natuurfotograaf had van de landeigenaar een tip gekregen dat er twee jonge bosuilen uit een nestkast op het terrein waren gevallen. "In het begin kunnen die nog niet vliegen. Iedere dag kruipen ze iets verder omhoog in een struik of boom."

Normaal is het niet erg dat de jonge bosuilen de eerste dagen zo laag zitten. Tijdens de eerste fotoshoot besefte Marcel echter dat hij op het terrein eerder een vos had zien lopen. "En ook lopen er regelmatig honden los."

Thuis dacht hij erover na en besloot de andere ochtend nog voordat hij naar zijn werk ging, terug te gaan. Een van de jonge bosuilen was al verdwenen. "De andere heb ik opgepakt. Ik help een vriend weleens met het ringen van roofvogels en uilen, dus ik weet hoe je dat doet. Ik hoorde een andere uil wel alarmerend roepen, maar had niet verwacht dat die me aan zou vallen. Ik wilde het jonge uiltje ook alleen maar helpen."

Vader- of moederuil kon echter niet weten dat hij goede bedoelingen had. "Een uil hoor je niet aankomen, dus de klap kwam uit het niets. Een volwassen bosuil is groot maar niet zwaar, ik verbaasde me over de kracht."

Zijn hoofd zit nog vol builen en schrammen. Een van de schrammen zit vlakbij zijn linkeroog. "Die uil had echt hele scherpe klauwen en richtte zich op mijn ogen. Normaal heb ik altijd een pet op als bescherming, maar nu net een keer niet."

Marcel liep met het jonge bosuiltje naar een boom, waarna een tweede aanval volgde. "Ik heb meteen een tetanusprik gehaald. En gelukkig ben ik erin geslaagd om het jonge uiltje op een hogere plek neer te zetten, waar een vos of honden er niet bij kunnen. Maar ik heb er wel van geleerd. Volgende keer weer een pet op."