“Een of twee weken”, zegt Van der Poel over de rustperiode. Wat dat betreft is het uitstellen van Parijs-Roubaix gunstig voor de Nederlandse kampioen wielrennen. De Franse kasseienkoers gaat niet door op 11 april, maar wordt in oktober georganiseerd. Het is voor Van der Poel ook de reden dat hij nu niet alsnog aan de start van de Amstel Gold Race verschijnt.

Voor de alleskunner op de fiets is de Ronde van Vlaanderen zijn vijftiende koers op de weg sinds het begin van dit jaar. “Het is een druk eerste deel van het wegseizoen geweest. Het voelt als een lang seizoen, terwijl het kort was. Het is intens geweest. En het is ook een beetje een vreemd jaar. Je hebt door corona niet de optie gehad om te kiezen. Het hele programma is in elkaar geschoven.”

Van der Poel liet zich dit seizoen al vaak zien, maar de laatste koersen gaat het iets minder. In België wordt al gezegd dat zijn ‘staat van frisheid afbrokkelt’. “Ja, misschien is dat wel zo. Ik had zeker niet de beste basis toen ik aan het seizoen begon. Dat wist ik ook wel. Het was genoeg om door te trekken tot en met Roubaix. Maar het is duidelijk dat ik in de Italiaanse koersen net iets beter in vorm was.”

“Of ik in die zware rit in de Tirreno te diep ben gegaan? Misschien wel. Maar ik heb wel gewonnen, dat is toch een mooie troostprijs. Ik heb er ook geen spijt van dat gedaan te hebben”, zegt hij lachend.

Woensdag was hij niet goed tijdens Dwars door Vlaanderen. Van der Poel is de eerste om dat toe te geven. “Eerder in de E3-prijs was ik vermoeid, dat voelde ik wel. Woensdag was het de warmte die me parten heeft gespeeld, denk ik. Niet dat het met 25 graden ineens heel warm was, maar het was wel een redelijke verhoging van de temperatuur. Daar hadden meer renners last van. Ik denk dan ook niet dat het iets is om op vast te pinnen voor zondag. Het is niets om je zorgen over te maken.”

Na de Ronde van Vlaanderen en de rustperiode stapt Van der Poel op de mountainbike, om twee wereldbekerwedstrijden te rijden. “Ik ga proberen echt goed te zijn, ik heb de punten nodig voor de Olympische Spelen.”

Eerst dus nog de Ronde van Vlaanderen. De koers die hij vorig jaar won door Wout van Aert op de finishlijn te kloppen. En ondanks de vermoeidheid en ‘mindere benen’ staat Van der Poel zondag gewoon weer als één van de favorieten aan de start. “Ik hoop een rol van betekenis te spelen in de finale. Ik ben tevreden over het begin van het seizoen, ook met de overwinning in Strade de Bianche. Nu zou het mooi zijn om in de Ronde van Vlaanderen weer mee te doen om de winst, na vorig jaar. Er zijn een paar renners in staat om te winnen, al zijn er meer favorieten dan je denkt.”