Begin 2020 vertrok Lisanne Wille uit Roosendaal naar Nepal om drie maanden vrijwilligerswerk te doen. Het was alweer de derde keer dat de 23-jarige Lisanne naar het land in de Himalaya vertrok. "Een paar jaar terug was ik er twee weken om te helpen na de aardbeving, niet veel later liep ik er een half jaar stage. Het liefst was ik daarna weer meteen teruggegaan."

Opvallend, want voor haar vertrek leefde Lisanne zoals de meeste van haar leeftijdsgenoten. Naast haar studie deed ze fanatiek aan hardlopen en had ze een bijbaan bij Decathlon. Maar toen ze haar diploma had gehaald liep ze vast. "Ik wist niet wat ik wilde. Ja, reizen... Dus ik heb wat gespaard en ben terug naar Nepal gegaan. Zonder te weten wat ik daar eigenlijk ging doen."

Niet dat ze zich heeft verveeld het afgelopen jaar. In de ashram zien haar dagen er een tikkie anders uit dan in Brabant. "Ik sta rond kwart voor vijf op om te douchen. Met koud water, trouwens. Ook 's winters, als het vriest. Daarna lezen we in de tempel lange heilige teksten in het Sanskriet."

Dat laatste was nog een behoorlijke uitdaging. "Het is totaal ander soort schrift, bijna een soort wiskunde om te ontcijferen. In het begin kon ik het niet bijhouden en moest ik de kinderen vragen hoe je bepaalde dingen uitsprak. Nu kloppen ze soms zelfs bij mij aan voor hulp."

Verder staat de dag grotendeels in het teken van yoga. "Voor ik hier kwam, had ik daar niks mee. In het westen denken we dat het puur om houdingen gaat, maar het is zoveel meer dan dat." Inmiddels geeft Lisanne ook zelf lessen. "Bijvoorbeeld in tantra yoga. In tegenstelling tot wat veel mensen in Nederland denken, heeft dat dus niks met seks te maken."

En zo zijn er volgens Lisanne meer dingen die vrienden en familie niet meteen zullen begrijpen. "Mijn moeder is hier een keer geweest, dus die weet ongeveer hoe het eraan toegaat. Maar als anderen vragen hoe het gaat, hou ik het meestal maar bij 'goed hoor', zegt ze lachend.

Eerlijk is eerlijk: ook Lisanne zelf moest wennen aan sommige dingen. "Ik leef in een bamboehut waar het binnen net zo koud is als buiten. We hebben ook geen wastafel, dus ik poets regelmatig mijn tanden in de regen."

Toch is er maar weinig wat ze mist aan Nederland. "Kaas! Verder heb ik mijn draai hier helemaal gevonden. Ik denk dat ik ontzettend moet wennen als ik weer terugkeer." Al is het de vraag of ze haar oude leventje hier ook echt op zal pakken. "Ik ben van plan om in Nederland zelf een ashram op te zetten."