Buren van huis waar explosief werd gevonden zagen twee mensen wegrennen
Hanneke Willemen en haar man wonen met hun twee jonge kinderen naast het huis waar het explosief werd gevonden. De klap die ze hoorden, blijkt later een steen die bij de buren door de ruit werd gegooid. “We hoorden dat er ook iets aan de deur leek te hangen”, vertelt Hanneke de volgende ochtend. De politie was er snel, zegt ze. De buren moesten hun huis uit vanwege dat verdachte pakketje bij hun deur. Hanneke en haar man hebben ze opgevangen.
"Onze buren waren heel erg geschrokken en verdrietig."
“Ze waren heel erg geschrokken en verdrietig”, vertelt ze. “Ze hebben ook geen idee wat erachter steekt. Het is een heel rustige familie. Hij kan bijna met pensioen en zij is ook thuis. Ze hebben drie kinderen, twee wonen er nog thuis”, schetst ze de situatie. “We hebben altijd goed contact met hen. Ze zijn heel vriendelijk, er is nooit gedoe.”
Niet veel later, moeten Hanneke en haar gezin óók hun woning verlaten. Ze is blij dat ze bij haar moeder terechtkunnen, die even verderop woont. Ze halen hun twee kleine kinderen uit bed en moeten weg. “De kinderen moesten huilen, die schrokken ook en het was koud buiten”, herinnert ze zich.
Pas in de nacht mag het gezin terug naar zijn huis. De Explosieven Opruimingsdienst Defensie (EOD) heeft zich dan over het pakketje ontfermd. Het blijkt inderdaad een explosief te zijn. Hun buren mogen nog niet terug naar huis. Zij worden nog op een andere plek opgevangen.
"Meestal zijn dit soort dingen toch loos alarm?"
Dat nieuws komt als een verrassing in de buurt. Een man die woensdagochtend zijn vuilcontainer aan de straat zet, is verbaasd. Hij had de politie wel gezien in de straat, maar dacht niet dat het serieus was. “Meestal zijn dit soort dingen toch loos alarm?” Maar dat was deze keer dus anders.
Een vrouw wat verderop in de straat schrikt zich een hoedje. Ze had het dinsdagavond niet meegekregen, maar een explosief in haar straat maakt haar woensdagochtend alsnog benauwd. “Zo komt het ineens wel heel dichtbij.”