Geboren Brabantse eerste transgender in de Tweede Kamer
"Ik zeg er altijd bij dat ik ópenlijk transgender ben, want het idee is dat je transgenders van een kilometer afstand herkent en dat is lang niet altijd zo", vertelt Van Ginneken. Ze is openhartig over haar leven, zowel voor als na de transitie. Over haar politieke ambities en over haar jeugd in Oosterhout.
"Ik voelde me niet thuis bij mezelf"
"Het was een vrij kalme jeugd, ik werd van buitenaf beschouwend genoemd. Niemand vermoedde wat. Ze zeiden vaak: 'Dat is een stil watertje met diepe gronden'. Maar ik voelde wel frictie in mijzelf. Ik kon mijn plek niet goed vinden en voelde me niet thuis bij mezelf. Toen ik acht of negen was, zag ik een transvrouw op tv. Dat maakte diepe indruk."
Van Ginneken stapt op een turbulent moment in de landelijke politiek. Op haar eerste dag was meteen het debat tot diep in de nacht met Rutte. "Daar was ik bij ja. De oude rotten van mijn partij vertelden tegen de nieuwelingen hoe uitzonderlijk dat was. Dit ga je in je hele carrière misschien nog maar één keer meemaken. Maar afgelopen donderdag was het coronadebat, ook tot laat in de nacht. Het zijn bijzondere tijden."
Ze wil een lans breken voor transgenders. "Er is veel discriminatie en geweld tegen transgenders. Ze doen niet altijd volwaardig mee in de maatschappij en dat moet anders. Daarom vind ik het belangrijk om erover te praten. Al word ik er ook wel eens moe van hoor", lacht ze er achteraan.
"De vrouw in mijzelf wilde eruit"
Rond haar veertigste besloot ze tot een transitie over te gaan, maar dat wil niet zeggen dat ze tot die tijd diep ongelukkig was. "Dan had ik die stap wel eerder gezet, want het is niet zo dat je hele levensgeluk afhangt van je gender. Dat is bij niemand zo, er is genoeg leuks te beleven, maar er was wel frictie. De vrouw in mij, zo noemde ik haar, heeft zo vaak een negatieve impact op mijn leven gehad, Ze wilde eruit."
"Toen ben ik het gaan onderzoeken. Ik riep heel dapper, ik accepteer elke conclusie. Maar dan komt het dichterbij en denk je wow, ga ik dit echt doen? Maar ik ben er heel blij mee. Sinds mijn transitie voel ik een soort bodem in mijzelf, die ik daarvoor nooit gevoeld heb en dan sta je steviger, het klopt."