“Ik heb geen woorden voor de inzet en zorg die ze hier geven”, benadrukt mevrouw Boogmans nog maar eens. “Nooit zag ik een chagrijnig gezicht, iedereen is vriendelijk, bezorgd en bemoedigend. Als het nodig is bedenken ze zelf oplossingen om iemand toch weer vooruit te helpen.”

Ze geeft het voorbeeld van een COVID-patiënt die er heel slecht aan toe was. "Hij kon niets meer en moest alles weer opnieuw leren. Toen hebben ze gezorgd voor houten krukken waarmee hij toch weer kon lopen.”

Over zichzelf zegt mevrouw Boogmans: ”Ik heb heel veel geluk gehad dat ik op tijd op de juiste knop heb gedrukt.” Daarmee bedoelt ze dat ze meteen de buurvrouw heeft kunnen waarschuwen nadat ze ’s ochtends geschrokken was van haar eigen scheefgetrokken gezicht in de spiegel. “Binnen een kwartier kreeg ik al verschillende spuiten en was de ambulance klaar om mij naar het ziekenhuis te brengen.”

Vanaf de eerste dag in de revalidatiekliniek waar ze na haar ziekenhuisopname terecht kwam, had ze veel profijt van de vaste structuur. “Ze komen met week- en dagschema’s dus het is heel duidelijk waar je naartoe werkt. Ze laten je al heel snel zelf dingen doen. De hele dag door zijn ze met je bezig, ze laten je echt heel hard werken maar dat is alleen maar goed.”

Inmiddels woont ze weer zelfstandig. “Ik ben zeker niet meer de oude, heel vergeetachtig en soms is er ook chaos in mijn hoofd.” Maar ze is blij dat ze weer kan meedoen met de wekelijkse bridgemiddagen en met de wandelingen die ze met een vriendin maakt. “We gebruiken nordicwalkingstokken, dat helpt.”

De kliniek kreeg dankzij haar dochter Madeleine een forse cheque van 5000 euro. Dat de kliniek nu het spierstimulerende apparaat heeft kunnen aanschaffen, stemt haar tevreden. “Het zou mij zeker geholpen hebben om de kracht in mijn rechterarm weer op te bouwen.” Maar als het aan haar gelegen had was er ook nog een extra glijbaan voor de kinderen van gekocht. “Ik zag van achter mijn raam die gehandicapte kinderen in de tuin die op elkaar moesten wachten, dat maakte me emotioneel.”