Bij het binnenrijden van de stad wordt het duidelijk aangegeven: winkel doordeweeks, winkel gericht en vermijd de drukte op zaterdag tussen twaalf en vier.

Schouder aan schouder
Het is halfeen als het al gezellig druk is in de Tilburgse Heuvelstraat. Maar té druk is het op dat moment nog niet. Het beeld op de weekmarkt, op het Koningsplein, is anders. Daar loop je op dat moment schouder aan schouder tussen de marktkramen. ‘’Veel te druk is het hier’’, roept een voorbijganger.

Een vrouw is blij dat alle kramen weer terug zijn. ‘’Ik ben blij dat ik weer sokken kan kopen hier’’, vertelt ze. ‘’Het is best druk nu, daarom ga ik naar de kramen waar ik wat moet hebben en dan snel weer naar huis.’’

Wennen aan drukte
Een uurtje later, rond halftwee, loopt de Heuvelstraat ook goed vol. Met de minuut wordt het drukker en drukker en afstand houden in de winkelstraat is op sommige plekken niet te doen. De uitgezette looproute met pionnen wordt goed opgevolgd waardoor het geen chaos wordt in de straat.

Voor de mensen in de stad is de drukte nieuw. ‘’Ik moet een beetje wennen aan al die mensen’’, vertelt een vrouw uit Tilburg. ‘’Ik vind het eigenlijk te druk.’’ De Tilburgse moest even de stad in omdat er wat kapot was in huis. ‘’Maar nu ga ik weer snel naar huis.’’ Als ze nog even de winkelstraat inkijkt spreekt ze de verwachting uit dat de coronacijfers voorlopig nog niet zullen dalen.

Apart gevoel
Een Tilburgs stel komt net van de markt af. Met een tas vol aardbeien en bloemen lopen ze via de Heuvelstraat naar de auto. ‘’Het is heel leuk om weer op pad te zijn’’, vertelt de man. De vrouw is toch wat minder enthousiast: ‘’Mensen achter je, voor je. Het is een apart gevoel, ik moet weer wennen.’’ Ze vindt het op dit moment ook geen veilig gevoel. ‘’Het is gewoon hartstikke druk. Als je om je heen kijkt lijkt het alsof er geen corona is.’’

Een man staat met zijn kind te wachten voor een kledingzaak. Hij voelt zich helemaal veilig. ‘’Iedereen loopt netjes aan de zijkant, het ziet er wel goed uit. Ik heb het gemist om in vrijheid te winkelen.’’

Maximaal aantal klanten
De winkels hebben allemaal een eigen manier om het aantal klanten in de winkel bij te houden. Zo werken ze bij Koopman met een digitaal systeem. Zolang het aantal van tweehonderd klanten niet is bereikt blijft het bord op groen staan. Bij Athlete’s Foot moet je een tasje pakken. Zijn de zes tasjes op, dan moet je even wachten. ‘’Dat negeren sommige mensen en dat is wel lastig’’, vertelt een medewerkster.

De rijen ontstaan bij de grote zaken zoals Zara, H&M, HEMA, Primark en JD. Vooral de rij van de H&M zorgt deze eerste shopzaterdag voor een opstopping in de winkelstraat. Bij Zara en JD kunnen ze de wachtrij om de hoek kwijt waardoor de smalle winkelstraat niet nog smaller wordt. ‘’Bij ons mogen er maximaal dertien mensen binnen zijn’’, vertelt een medewerkster van JD. ‘’Het is weer fijn om zo open te kunnen. Veel klanten kwamen niet opdagen als ze een afspraak maakten.’’

Weigeren mondkapje
Waar vorige week, toen je op afspraak mocht winkelen, in de helft van de winkels nog geen mondkapje gedragen werd is dat beeld nu anders. Al zijn er nog een paar winkeliers die structureel tegen het mondkapje zijn en er dus geen dragen.

Bij Mesco schoenen dragen klanten en medewerkers geen mondkapje. ‘’Het is een vorm van onderdrukking. We willen graag ademen en dat mondkapje helpt ook niet’’, vertelt een medewerkster. Ze is blij dat de winkel weer gewoon open kan, maar de voorwaardes vinden ze maar onzin. Zo is er aan de deur ook geen actieve toegangscontrole om het maximaal aantal bezoekers te checken.

Bij Athlete’s Foot vinden ze het mondkapje ‘vervelend’ en daarom dragen ze ‘m even niet. ‘’We zijn ‘m even vergeten.’’ Maar een uur later wordt nog altijd geen mondkapje gedragen. Bij kledingzaak Paprika is het spatscherm ook even af. ‘’Het is gewoon vervelend, je ademt de hele tijd je eigen vieze lucht in.’’ Als de medewerkster hoort van Mesco begint ze bijna te juichen. ‘’Geweldig. Daar ga ik werken. Die rotdingen mogen van mij zo snel mogelijk af.’’