Het is geen geheim dat de bunker deel uitmaakte van een ondergronds telefoonnet van de Duitse Wehrmacht. De betonnen ruimte was ingericht als schakelstation voor de eigen telefonielijnen van de bezetter. De nazi’s vertrouwden de PTT niet en ze vonden het Nederlandse telefoonnet veel te kwetsbaar. Maar wie er betrokken was bij de bouw en waarom het gevaarte kort na de oorlog niet is gesloopt, is niet precies duidelijk.

“Ik vermoed dat de bunker door een Nederlandse aannemer is gebouwd in opdracht van de Duitsers. Dat was tijdens de oorlog heel gebruikelijk. Ook de verdedigingswerken van de Atlantikwall langs de kust werden immers voornamelijk door Nederlanders gebouwd”, legt Joss Hopstaken uit.

Sterk bouwwerk
De bunker staat pal naast het huidige KPN gebouw dat dateert uit 1950. Het vorige PTT-gebouw uit 1913 dat op dezelfde plek stond, hebben de Duitsers vlak voor de bevrijding in oktober 1944 opgeblazen. De bunker bleef onbeschadigd. Mogelijk omdat het bouwwerk voor de Duitsers niet belangrijk genoeg was: “We vermoeden dat het schakelstation nooit in gebruik genomen is. Daarvoor zijn ze te laat begonnen met de bouw”, aldus de stadshistoricus.

Dat het gevaarte ook na de oorlog gespaard is gebleven, komt waarschijnlijk omdat het opblazen ervan gebouwen in de buurt had kunnen beschadigen. Nu, na bijna tachtig jaar, overwoekeren planten en mos de betonnen constructie. De ingang is jaren geleden dichtgemetseld en binnen is er niks meer te vinden. Toch vindt de stadshistoricus het belangrijk dat het bouwwerk behouden blijft.

“Ik zou het goed vinden wanneer mensen hier eens aan de slag zouden gaan om de bunker toonbaar te maken. Het hoeft geen attractie te worden maar hij moet wel bewaard blijven. Bunkers worden steeds zeldzamer en dan staat hij hier in Roosendaal ook nog eens midden in het centrum. Ik ken geen ander voorbeeld hiervan.”

De bunker is weliswaar voor de eeuwigheid gebouwd maar de houdbaarheidsdatum van informatie erover is beperkt. De stadshistoricus roept daarom mensen die nog iets kunnen toevoegen aan het verhaal van de Roosendaalse stadsbunker op om zich te melden. Zowel verhalen over de bunker tijdens en na de oorlog zijn welkom.

Belangrijk litteken
Joss: “De bunker is een litteken dat ons af en toe kriebelt en ons herinnert aan de vreselijke ellende van de Tweede Oorlog. Maar het is ook een tastbaar monument waarmee we het verhaal nog in lengte der jaren kunnen blijven doorgeven aan jongeren.”