Danny is geboren en getogen in Oss maar verhuisde vijftig jaar geleden naar Israël. Nu woont hij met zijn vrouw, hun kinderen en kleinkinderen in Pa'amei Tashaz, een landbouwnederzetting op ruim dertien kilometer van Gaza.

Hoewel het niet in de directe omgeving van het conflict is, krijgen Danny en zijn familie er toch veel van mee. "Er wordt rond de Gazastrook nog steeds geschoten door Hamas en Israël antwoordt met bombardementen", vertelt Danny.

"Ik zit veel buiten. Dan hoor ik dat altijd wel. Gisteravond werd er bijvoorbeeld ontzettend veel gebombardeerd. Alles wat hier op het dek in de tuin stond, begon zelfs te trillen. Ik kan vanaf hier ook zien waar ze heen schieten. Stel je eens voor hoe dat is voor mensen die nog dichterbij wonen. Die mensen daar zijn bang dat hun ramen barsten en zitten al dagen in hun schuilkelder", zegt Danny.

Dat getril van het meubilair gebeurt volgens hem niet de hele dag door. "Het komt overdag vooral in vlagen. Maar rond acht uur 's avonds is het vaak helemaal raak."

Danny heeft met zijn familie inmiddels twee keer in de schuilkamer moeten zitten. "Het luchtalarm ging af. Dus dan hebben we dertig seconden om in de schuilkamer te gaan zitten. En ja, dan zit je daar te wachten en hoor je buiten van alles."

Voor Danny is naar de schuilkamer vluchten niks nieuws, maar voor zijn familie vindt hij het erger. "Het is natuurlijk dramatisch voor onze kleinkinderen. De jongste is pas zes jaar oud. En ook voor de huisdieren die we hebben. Maar na tien minuten konden we weer naar buiten."

Hoe de situatie zich komende dagen gaat ontwikkelen, durft hij niet te voorspellen. Maar hij blijft er wel vrij nuchter onder. "Sinds ik hier woon hebben we al heel wat oorlogen en aanvallen gehad. Dus dan ben je er wat rustiger onder denk ik. Je wordt er hard van. Al vind ik het wel pijnlijk dat er aan beide kanten zoveel slachtoffers zijn."

Maar toch is er bij deze nieuwe oplaaiing van het conflict een ontwikkeling volgens Danny. "Ik ben nu vooral verbaasd over de interactie tussen de Israëlische Arabieren en de Israëlische Joden die samenwonen in gemengde steden. Daar zijn nu ook veel spanningen, rellen en haat. Dat is een grote teleurstelling."

Die spanningen zijn volgens hem ook duidelijk te merken als je in de buurt van die gemengde steden of dorpen komt. "We zouden vandaag bijvoorbeeld met zijn allen naar het Meer van Galilea gaan, maar dat durfden we niet aan met de kleinkinderen. Als je langs Arabische dorpen komt, worden er nu stenen gegooid naar je auto." Dat vond hij toch een te groot risico.

"Maar verder gaan we hier gewoon door met leven", zegt Danny.